ဆံမြိတ်ချ လှပါပေ့....🌻
အပိုင်း(၅)
ညဘက်ဘုရားဝတ်ပြုပြီးချိန် ဆရာတော်မှ အမှာစကားမိန့်ကြားမည်ဟူ၍ အားလုံးကျောင်းဆောင်ထဲဆက်နေနေကြရသည်။
ထူးသာမှာလည်းတစ်နေကုန် ကျောင်း ဘုန်းကြီးကျောင်းနှင့် အအေသင်းအိမ်တို့ကြား ပြေးလွှားနေရသည့်အပြင် စာကျက် ဝေယျာဝစ္စကူနှင့်မို့ ဘုရားရှိခိုးရင် မျက်လုံးများမှေးဆင်းကာ ခေါင်းကို ငိုက်ငိုက်ကျနေတာမို့ ဦးသောင်းမှ လိုက်လိုက်ထိန်းနေရသည်။
ခုလည်း လုံးဝမတ်မတ်မထိုင်နိုင်တော့၍ ဆရာတော်နှင့်ကွယ်အောင်နေရာယူကာ ဦးသောင်းပေါင်ပေါ်သာခေါင်းအုံး၍အိပ်လိုက်တော့သည်။
"ကုလီမှာ ဆေးလိပ်တိုစတွေက ဘယ်ကိုတော်သောက်ထားတာလဲ"ဪ
ဆရာတော်အသံမှာ ဒေါသသံကင်းဝေးနေကာ ပကတိကြည်လင်နေသည်။
ထိုအချိန် အသံတစ်ပါးမှထွက်မလာ၍
ဆရာတော်မှဆက်၍ လေသံအေးအေးဖြင့်သာ
"လောကမှာ သူများကိုလိမ်တာထက်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလိမ်တာ အဆိုးဆုံးပဲ ခုနေ ဦးဇင်းတို့ မဝန်ခံပေမယ့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတော့သိကြတယ်မဟုတ်လား"
ထိုအခါ ဦးဇင်းကိုရင်အသီးသီးတို့လှုပ်လှုပ်ရွ၇ွဖြစ်ကုန်ကြသည်။
"တပည့်တော်သောက်တာပါ ဘုရား"
ဒုံလပတ် ဦးဇင်း မှ လက်အုပ်ချီလျက်လျှောက်ချိန် နောက်ထပ်ဦးဇင်နှစ်ပါးပါဝန်ခံလာသည်။
"အိမ်း....ဘယ်အရာမဆို စည်းရှိရမယ် ကိုယ်တော်တို့ ကိုယ်က ဒီကျောင်းမှာခနပဲနေနေ အကြာကြီးပဲနေနေ ကိုယ်သီတင်းသုံးခဲ့တဲ့ နေရာမှာ စည်းကမ်းရှိရှိနဲ့နေထိုင်သင့်တယ် ခုလို ကိုယ်တော်တို့က မသိလို့ပဲဖြစ်ဖြစ် သိလို့ပဲလုပ်တာဖြစ်ဖြစ် ကုလီထဲက ဆေးလိပ်ပြာအနံတွေက ကျန်မာရေးမကောင်းတဲ့ ကိုယ်တော်တွေအတွက်တော့အခက်အခဲဖြစ်စေတာပေါ့ နောက်ပြီး စေတနာနဲ့ ကုသိုလ်ပြုနေတဲ့လူတွေအမြင့်နဲ့လည်း ဒီကျောင်းက ဦးဇင်းတွေစည်းကမ်းမရှိပါလားဆိုပြီး အကြည်အညိုပြတ်သွားနိုင်သလို နောက်လိုက်ကိုရင်လေးတွေကလည်း ကိုယ်တော်တို့ကို အတုခိုးပြီးလိုက်လုပ်ကြရင်စည်းမဲ့ကမ်းမဲ့တွေဖြစ်ကုန်မှာပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား"
YOU ARE READING
ဆံမြိတ်ချ လှပါပေ့.....
General Fiction"မိကြိုင် စကားပြောရင် ခေါင်းကိုမော့ထားစမ်း နောက်ပြီး အဲ့လက်တွေလိမ်ချိုးနေတာရပ် နောက်တခါ ပြူးကြောင်ကြောင်နဲ့ လိုက်ကြည့်ရင် ငါထုမှာနော်" "အ...အ....ကြိုင်....မှ ....ပြင်လို့ ....မရ....တာ ...ကိုကြီး....ထူးသာရယ်" သူ့ဆူရင် တုန်လှုပ်ကြောက်လန့်ပြီး နောက်ကျ...
