"ဆေးလိပ်သောက်တတ်ရင် မီးခြစ်လေးတော့ဆောင်ထားသင့်တယ်ကိုယ့်လူ "
ဆေးလိပ်သောက်နေသည့် ထိုလူ့နှုတ်ခမ်းဖျားမှပထမဆုံးထွက်ကျလာသည့်စကား။သီချင်းဆိုနေသည့်အချိန်မဟုတ်ဘဲ စကားပြောသည့်အသံလေးကလည်းနားထောင်လို့ကောင်းသည်ပဲ။
ဆွန်းဟန်ကိုပြောပြီး Wonbinကရှေ့သို့ပြန်လှည့်သွားသည်။ထို့နောက်ကောင်းကင်သို့မော့ကြည့်ကာဆေးလိပ်သောက်နေပြန်သည်။ ဆွန်းဟန်ဆေးလိပ်ကိုရှိုက်ဖွာလိုက်ပြီးနောက် သူ့ဘက်ကပင်စကားစလိုက်သည်။
"ကျွန်တော့်ကိုမင်းရဲ့ဖုန်းနံပါတ် အာ...မဟုတ်သေးဘူး Facebook အကောင့်ဖြစ်"ပေးလို့ရမလား"
တကယ်ဆို ဆွန်းဟန်သိပြီးသားအကြောင်းအရာတွေပေမယ့် ထိုလူဆီမှခွင့်ပြုချက်ရပြီးမှသာဆက်သွယ်လိုသည်မို့မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
"တစ်မျိုးမထင်ပါနဲ့ ကျွန်တော့်ညီမရဲ့ဂီတာဆရာမို့ ..."
"ကိုယ်တို့ friend ဖြစ်ပြီးသားပါဆွန်းဟန်"
ဆွန်းဟန်စကားမဆုံးခင်ဖြတ်ပြောလာပါသောWonbin သူ့နာမည်ကိုပါသိနေသည်တဲ့။ပြီးတော့ဘယ်တုန်းကသူနဲ့ friend ဖြစ်သွားတဲ့လဲ။
"ကျွန်တော့်နာမည်ကိုလိုသိ"
"မသိကာမှထူးဆန်းနေမှာမလား HS Group ကCEOလေးရဲ့"
Park Wonbinကအခုပြုံးလိုက်တာလား??သူ့ကိုပြုံးပြီးစကားပြောလိုက်တာလား??
ဆွန်းဟန်ငေးနေရင်းမှ လှည့်ထွက်သွားသောWonbinလက်ကိုကယောင်ကမ်းလှမ်းဆွဲလိုက်တော့ ဘာလဲဟုသည့်သဘောဖြင့်ပြန်ကြည့်လာသည်။ဆွန်းဟန်လက်ကိုပြန်လွှတ်ပေးလိုက်ရင်း
"ကျွန်တော် မင်းနဲ့ နောက်တစ်ခါထပ်တွေ့လို့ရနိုင်မလား"
"အင်း ရေစက်ပါရင်ပေါ့"
ထိုမျှသာပြောပြီးWonbinကသူ့အနားမှထွက်သွားသည်။
ရေစက်ဆိုတာဖန်တီးယူရင်ရတာပဲလေ။Wonbin barတစ်ခုမှာတစ်ပတ်လေးရက်သီချင်းဆိုတာကိုသူသိထားပြီးပြီပဲ။barနာမည်ကိုမနက်ကသေချာမကြည့်လိုက်မိလို့သာ။အီဆော့ ဒီမှာချိန်းပေးတာကိုပဲဆွန်းဟန်ကျေးဇူးတင်နေမိသည်။
