Hapong ihakbang man ang mga paa palayo sa reyalidad,
Sa tinik ng mga sitwasyong bumubulusok ang apoy ng dignidad.
Humahakbang pa abante, subalit hindi pa rin makaabante.
Pilit nililingapang sariwain ang sinagtalang walang saliw ng anumang pait.
At ang daliring-garing ang pinanghulma ng umaapoy na sakit.
Ang tanikala sa bawat pag-usbong ng oras
Ay hihinihintay hanggang ang dapit hapon ay magwakas,
Mga talang nagsasabing mahal kita ng wagas
Ay marahang-marahan ding lumilisan na wari'y binalatang sibuyas.
Pagsinta'y nawa'y hawakan,
Pagdapit hapon hanggang matapos ang kadiliman sa kalangitan.
- miss tala
YOU ARE READING
PIECE OF MIND
诗歌Handa ka na bang isuko ang iyong puso alang-alang sa gumigimbal sa iyong isip? Bakit hindi ka magpahinga habang dinarama ang bawat letrang iyong mababasa. Tulad ng mga tula, nobela at maikling kwento Hayaan nawa na kuminang ito. Ang tinta na may b...
