အပိုင်း-၃၄
အသဲအိမ်ရောက်တော့ ဇွဲလေးကထွက်ကြိုတာမို့ ဆိုဖီကအနားလာကာ ဦးကိုဇွဲလေးနဲ့မိတ်ဆက်ပေးသည်။အသဲကတော့အိမ်ထဲဝင်သွားတော့ အသက်ကဒယ်ဒီ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ ငိုနေသလို နေလေးကတော့ငိုနေတဲ့မေမေ့ဘေးမှာထိုင်နေတာမို့ အသဲအဖိုးအလောင်းကိုကြည့်ကာငိုမိတော့သည်။
ဖိုးဖိုးက အသဲနဲ့အသက်ကိုအရမ်းချစ်သလို အသဲတို့မောင်နှမတွေကို စိတ်ဆင်းရဲစရာဆိုတာမရှိစေရဆိုပီး အမြဲပြောတတ်သူမို့ ဖိုးဖိုးကို ပိုသတိရသည်။
"မေမေကြီးခေါ်မရတော့ အကိုလေးနဲ့မမနွယ်ရေ"
ဆိုတဲ့ ဖွားဖွားနားကအစောင့်အန်တီ့အော်သံကြောင့် အသဲတို့အဖွားခန်းပြေးတော့တကယ်ပဲဖွားကမေ့
နေသည်။တမိသားစုလံုး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိချိန် ဦးကအတင်းဝင်လာကာ အဖွားကိုရှေးဦးသူနာပြုနည်းနဲ့ အသက်ရှူအောင်လုပ်ရင်းဆိုဖီ့ကို အရေးပေါ်ကားခေါ်ခိုင်းတော့သည်။ ကားရောက်လာတော့မှ ဦးကပဲဖွားဖွားကိို ချီကာ ကားပေါ်တင်ပီး အသဲနဲ့နေလေးကိုခေါ်ကာဆေးရုံလာခဲ့သည်။ဒယ်ဒီ့ကိုလဲဒရိုက်ဘာ
နဲ့စိတ်အေးအေးထားလိုက်ခဲ့ဖို့ဦးကပဲစီစဉ်ပေးခဲ့သည်။
အသဲတို့ဆေးရုံရောက်ပီး ခနအကြာ ဖေဖေနဲ့
ကယ်လေးရောက်လာသည်။ဦးကပဲအစစအရာရာ
စီစဉ်ပေးလို့ အားလဲုးချောချောခြူခြူ ဖြစ်လာပေမဲ့ ဖွားဖွားက ICUထဲသတိပြန်မလည်သေးလို့စိတ်ပူရတာမို့အသဲနဲ့နေလေးနဲ့အတူဦးပါညစောင့်မည်ဆိုကာဒယ်ဒီ့ကိုပြန်ခိုင်းလိုက်ရသည်။မာမီကလဲဒယ်ဒီဆေးရုံစောင့်လို့မရကြောင်းနေသိပ်မကောင်းဘူးပြောတာနဲ့ အသဲကပဲဒယ်ဒီစိတ်ချဖို့ပြောရသည်။ညရောက်တော့ ဦးက
"Baeခနလှဲနေပါလား ခရီးပန်းလာတာကော တညနေလံုးငိုနေရတာရောပဲလေ"
ဆိုတော့ ဘာမှမပြောပဲ ခုတင်ပေါ်လှဲကာငိုနေပြန်သည်။နေလေးက
"ကိုကြီး ကျွန်တော် အိမ်ခနပြန်ပီးရေမိုးချိုးချင်လို့ မမသဲကိုခနထားခဲ့မယ် "
"ရတယ် ညီစိတ်ချလက်ချသွားလေ"
နေလေးထွက်သွားမှ အသဲနားထိုင်ကာကျောလေးကိုပွတ်ပေးရင်း
"Bae တအားမငိုနဲ့လေ ခေါင်းကိုက်မယ် "
Baeကလဲနေရာကထကာ
YOU ARE READING
စစ်မှန်သောချစ်ခြင်းရဲ့အဆုံးသတ်
Romanceဦးတည်စေမင်း ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင်က ငွေမက်သောအမျိုးသမီးများကြောင့် အချစ်ကိုလဲမယုံကြည် အမျိုးသမီးဆိုလဲအမေနဲ့အဖွားကလွဲရင် ဘယ်အမျိုးသမီးကိုမှ လက်ခံလို့မရတဲ့ သူရဲ့ ရင်ထဲကို အလောင်းစားတခု ကြောင့် နိုင်လိုဇောနဲ့ဝင်ရောက်လာတဲ့ မိန်းခလေးကိုမှ ချစ်သွားသောအခါ သဲလက်...
