Λίγο πριν τρελαθώ...

Στα όρια!

 Πάει τόσος καιρός που έχουμε να τα πούμε, αλήθεια δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά!

Αυτά που θα σας γράψω ίσως να αγγίζουν την πραγματικότητα, μπορεί να ανήκουν και λίγο στην σφαίρα της δικής μου, μοναδικής όπως πολύ καλά γνωρίζεται, πραγματικότητας.

 Προσπαθώ εδώ και καιρό να σηκώσω το κεφάλι ψηλά, είχαμε μείνει στην περίοδο εκείνη που το μικρό φτερωτό, και κατά την γνώμη μου χαζό, αγγελάκι ήρθε και έφυγε.

Μια καταιγίδα ήρθε, λες και έφερε την γκαντεμιά μαζί του, και μετά μου λέτε να πιστεύω σε αυτό, αν είναι δυνατόν!

Οι αποφάσεις μου για το πως θα συνέχιζα την ζωή μου είχαν παρθεί, τίποτα δεν θα με έκανε να αλλάξω γνώμη, στο κάτω κάτω της γραφής γιατί να το κάνω; Ήμουν ευτυχισμένη όπως είχα επιλέξει να ζώ, γιατί τελικά το πρόβλημα με την ευτυχία είναι τόσο απλό, δεν φταίει αυτή αν δεν έρχεται, εμείς την τοποθετούμε σε λάθος βάση και χάνει τον δρόμο της.

Εγώ την είχα βάλει στο πιο βολικό σημείο, αναζητούσα απλά πράγματα, μια καθημερινότητα με την ρουτίνα της, δεν με ικανοποιούσαν τελικά οι αλλαγές και τα απρόοπτα, έπρεπε να έχω ηρεμία, να μπορώ να λειτουργώ υπό το καθεστώς της απόλυτης αίσθησης ότι εγώ ήμουν που έπαιρνα τις αποφάσεις.

Αν με ρωτήσετε αν τα είχα καταφέρει θα σας απαντήσω πως αν και είχα μικρές αποκλίσεις ναι, τα είχα καταφέρει, ήμουν πολύ ικανοποιημένη με την καθημερινότητά μου.

Ένιωθα πως είχα φτιάξει το βασίλειό μου, είχα υψώσει και πολλά τοίχοι γύρω μου, κανείς δεν μπορούσε να με αγγίξει.

Δεν ήμουν μόνη, είχα βρει το κατάλληλο άνθρωπο για να φτάσω στο σημείο να δω μέσα μου, να αναγνωρίσω τις ανάγκες μου και να με βάλλω σε προτεραιότητα. Αποδέχθηκα πως όλοι έχουμε ανάγκη την καθοδήγηση, μια μικρή διαδικασία που θα μας βοηθήσει να βρούμε το μονοπάτι που θα μας πάει πιο κάτω, εκεί όμως που εμείς έχουμε επιλέξει.

 Η ευτυχία όμως είναι πολύ εύθραυστη! Έχουμε την εντύπωση πως θα μπει κάτι στην ζωή μας και θα τα διαλύσει όλα, μέγα λάθος!

Σας το λέω με όση δύναμη έχω μέσα στην ψυχή μου, να φτιάχνετε σταθερές βάσεις, εσείς φτιάχνετε και εσείς οι ίδιοι καταστρέφετε την ευτυχία που χτίζετε! 

Εγώ το κατάλαβα με τον δύσκολο τρόπο, εσείς έχετε την πολυτέλεια να μην την πατήσετε σαν και εμένα....!

Και κάπου εδώ ξεκινά ο αγώνας, γιατί με αγώνα κατακτάς τα πάντα!

Κάπου εδώ ήρθε η στιγμή που φώναξα....ΣΤΟΠ! Είμαι ένα βήμα λίγο πριν τρελαθώ!

Ετοιμαστείτε......!