Köy | bxb

Bölüm 3 - İş veren

Vedat sabah günlük rutin işlerini hallettikten sonra evden çıktı okula gitmek için. Yolda yürürken geçen gün çuvalların parasını ödediği iş vereni gördü. O adama aşırı kinlenmişti. İki tane çuval için Volkan'ı kovmuştu ve aşırı sinirlenmişti

Ani bir kararla adamın yanına gitti.

"Bakar mısınız bir dakika ?"

Adam yanına geldi ve kafasını salladı ne var anlamında.

"Siz Volkan beyi işten çıkarmışsınız sanırım sırf iki çuval için? Doğru mu ?"

"Evet doğru, ne oldu hoca bir sıkıntı mı var ?"

"Evet var. Bu kadar basit bit şey için onu işten çıkaramazsınız. Ayrıca çuvalların parasını ödedim. Bunu övünmek için söylemiyorum. Gözünüz doysun biraz. Sadece paraya odaklanmışsınız size gelen çalışanların durumunu görmüyorsunuz."

"Ya kardeşim sanane ? Kaç senedir ben çalıştırıyorum o çocuğu. Üç günde gelip buranın ağası mı oldun ne bu hareketler ?"

Vedat iyice sinirlenmişti. Karşısındaki adamın ağzını burnunu kırası geliyordu.

Ama kendini sakin tutmaya çalıştı.

"Kaç gündür burada olduğum önemli değil. Ben haksızlığı dayanamayan bir insanım. Üç beş kuruş için insanları mesleğinden edemezsiniz. Ya Volkan'ı işine geri alırsınız ya da bu olayı kendi yöntemlerimle çözerim?"

Adam kaşlarını kaldırdı alayla.

"Ne yaparsınız mesela ? "

Adam Vedatın yakasına yapışırken sordu.

"Döver misin beni ne yaparsın pezevenk ?"

Vedat kendini daha fazla tutmadı. O da karşısındaki adamın yakalarından tuttu ve sertçe kafa attı.

"Gerekirse döverim, gerekirse gebertirim. O ağzını da topla." dedi ağzına sert bir tekme geçirirken.

Adam yerde acıyla kıvranırken Vedat eğildi ve yakasından tuttu.

"Volkan'ı işe alacak mısın yoksa devam edeyim mi?"

"Ta-tamam. Alıcam. Bırak beni."

Vedat gururla gülümseyerek adamın yakasını bırakırken sertçe yere itti.

"Okuldan dönerken kontrol edicem. O çocuk çalışmaya başlamamışsa o zaman kötü olur."

Yavaş yavaş okula yürürken adam içinden ağzına geleni söylüyordu. Okula yaklaştığında telefonunun kamerasından kravatını ve saçlarını düzeltti ve öyle okula girdi.

İlk dersi 9-A sınıfınaydı. Aklına Volkan'ın söyledikleri geldi Vildan hakkında. Hafifçe gülerek sınıfa girdi.

Sınıftaki öğrenciler hemen ayağa kalktılar. Vedat elini hafifçe sallayarak "oturabilirsiniz arkadaşlar." dedi.

"Nasılsınız bakalım ? Dün eve gidince umarım tekrar yapıp biraz soru çözmüşsünüzdür."

Gözleri Vildan'ı aradı. O sırada sınıfın kapısı çalındı. İçeri giren kız korkuyla hocasına baktı.

"Hocam, özür dilerim geç kaldığım için."

"Sorun değil Vildancığım gel, oturabilirsin."

Kız hafifçe gülümseyerek yerine oturdu.

Vildan'ın gözleri şişmişti. Ağladığı çok belliydi. Vedat dersler bittikten sonra Vildan ile konuşmayı aklının bir köşesine not etti.

"Hadi kitapları açın bakalım. Derse kaldığımız yerden devam edelim."