Bölüm 10 - İş arkadaşları

1.6K 94 38
                                    

"Hadi aç ağzını. Yemezsen nasıl iyileşeceksin oğlum?"

"Ama anne, midem bulanıyor."

Volkan ameliyattan sağ salim çıkmış bir gece yoğun bakımda kalmış ve ertesi gün öğlen saatlerinde normal odaya alınmıştı. Şimdi de midesi bulandığından dolayı yemek yemek istemiyor ve annesi yemek yemesi için uğraşıyordu.

"Hadi bak birkaç kaşık kalmış bitirelim şunu."

"Anne vallahi kusucam. Lütfen istemiyorum daha fazla."

Kadın oflayarak elindeki kaseyi bıraktı. Sonra oğlunun saçlarını okşayıp kocaman öptü.

O sırada odanın kapısı açıldı. Gelen kişi Vedat'tı.

Okula gitmiş ve dersleri bitince ilk işi hastaneye uğramak olmuştu.

"Hoşgeldin oğlum." dedi yaşlı kadın gülümseyerek.

"Hoşbuldum. Volkan, nasılsın ?" diye sordu çantasını kenara bırakıp yanına ilerlerken.

"İyiyim, sağol. " dedi sadece.

"İyi bakalım, gelirken Vildan'ı aradım ama duymadı sanırım. İstediğiniz bir şey var mı diye soracaktım."

Vildan eline telefpnunu alıp "sessizde kalmış, kusura bakmayın hocam." dedi. Vedat ise önemli değil anlamında kafasını salladı.

"Yok oğlum sağol. Her şeyimiz tam şu an."

"Peki, bir şeye ihtiyacınız olursa aramaktan çekinmeyin. Doktor geldi mi hiç ?"

"Yok birazdan gelecek. "Vildan'ın konuşması üzerine kapı açıldı ve içeriye doktor girdi.

Çok uzun sürmeyen bir muayene sonrası doktor konuşmaya başladı.

"Şu anlık durumunda bir sıkıntı yok. Ağır bir ameliyat geçirdin ama çok şükür atlatmayı başardın. Artık ağır işler sana yasak. Stres, korku, heyecan... Bu tür duygulardan da uzak duracaksın. Beslenme ve uyku düzenin çok önemli. Verdiğim ilaçları da mutlaka düzenli bir şekilde içmen gerekiyor. Bir şikayetin olursa ben buradayım ve bu gece de nöbetçiyim. Bir şey olduğu zaman hemen beni çağırın. Tamam mı?"

"Tamam doktor bey." dedi annesi.

"Şu an bir sıkıntın var mı Volkan ?" dedi orta yaşlı doktor gülümseyerek.

"İyiyim doktor bey, sadece midem bulanıyor biraz da başın ağrıyor."

"Anladım, bunlar normal, bir iki güne kendini daha iyi hissetmeye başlarsın."

Volkan anladım dercesine gözlerini kapatıp açtı. Kafasını sallamaya bile hali yoktu.

Doktor odadan çıktı. Vedat odada bulunan koltuklardan birine oturdu. Vildan ve annesi de sedyeye yakın olan sandalyelere oturdu.

"Yarın birkaç iş arkadaşın gelecekmiş. " dedi Vedat.

"Kızlar gelecek abi. Seni çok merak etmişler." dedi Vildan heyecanla.

Volkan aklına gelen şey ile annesine döndü.

"Anne, babam gelmedi mi?"

"Gelmedi oğlum." annesi merhametle bakarak oğlunun yanağını okşadı. Babasının böyle olmasına üzüldüğünün farkındaydı. Oğlu ve kızı üzülünce o da üzülüyordu. Onların mutlu olmasını istiyordu.

Volkan kafasını salladı anladım anlamında.

"Yorgunum, uyumak istiyorum."

"Tamam annem." dedi kadın Volkan'ın üzerine pikeyi örterken. Alnını öptükten sonra saçlarını okşayıp geri çekildi.

Köy | bxbWhere stories live. Discover now