Köy | bxb

Bölüm 27 - Yeni iş

Saat sabah altıydı ve Volkan'ı uyku tutmamıştı. Gece üçten beri kapılarının önündeki bankta oturuyordu.

Sabah ezanının okunmasıyla Volkan birazdan babam çıkar diye düşündü. Ve o anda aklına gelen gerçekle gözleri doldu.

Beş gün olmuştu babası öleli ama Volkan'ın üzüntüsü bir nebze bile azalmamıştı. Nasıl alışacağım diye düşünüyordu.

Sessizce sabah ezanını dinlerken ezan sesi daha çok ağlamasına neden oluyordu.

Ezanın bitmesiyle beraber gözlerini sildi.  Derin nefesler alarak sakinleşmeye çalıştı bir süre. Hafiften aydınlanmaya başlayan gökyüzüne baktı. Yıldızlar yavaş yavaş kaybolurken güneş kendini göstermeye başlıyordu.

Biraz daha orada oturdu. Sabah ayazıyla rüzgar esince üşüdüğünü hissetti. Canı da sıkılmaya başlayınca ayağa kalktı ve içeri geçti. Bir saat sonra annesi ile Vildan uyanacaktı. Bu yüzden kahvaltı hazırlamaya karar verdi.

Çaydanlığın altına biraz su koydu ve ocağa koydu. Onun kaynamasını beklerken dolabı açtı. Yumurta kalmadığını görünce tavuklardan yumurta almaya karar verdi.

Üzerine hırkasını giyip dışarı çıktı ve kümese girdi. Tavukların çoktan birkaç yumurta bıraktığını görünce bütün yumurtaları aldı ve evine geçti.

Kahvaltıyı hazırlamaya başlamadan önce kısık sesle şarkı açtı ve kapıyı kapattı annesi ile kız kardeşine ses gitmemesi için.

Buzluktan annesinin yapıp küflenmesin diye koyduğu ekmekleri aldı ve bir tencereye onları koyup ısıtmaya başladı.

Çayın suyu kaynayınca çayı demledi ve altına tekrar su koyup kaynamaya bıraktı.

Daha sonra topladığı yumurtaları haşlamak için küçük bir tencereye suyu ve iki tane yumurtayı koydu ve ocağa koyup kaynatmaya başladı.

Dolaptan çıkardığı kahvaltılıkları, çatal ve çay bardaklarını hazırladı.

Yumurtaların haşlandığına kanaat getirince ocaktan aldı ve musluktan soğuk su doldurdu içine. Yumurtalar soğuyunca kabuklarını soydu ve bir tabağa koydu. Yumurtları kestikten sonra onu da masaya koydu.

Saate baktığında çoktan yedi buçuk olmuştu. Birazdan uyanırlar diye düşünürken Vildan çoktan mutfağa gelmişti.

Volkan telefonundan şarkıyı kapatırken Vildan masaya bakıyordu.

"Abi, sen mi yaptın bunları?"

"Yok Vildan, sabah bir kalktım masa kendi kendine kurulmuş." diye dalga geçerken Vildan abisinin koluna yavaşça vurup güldü.

"Hadi otur, bende annemi kaldırayım."

Volkan mutfaktan çıkıp annesinin odasına gitti. Korkutmamak için hafifçe dürttü.

"Anne, hadi kalk. Kahvaltı hazırladım."

Annesi gözlerini açıp Volkan'a baktı ve bir süre ne olduğunu idrak etmeye çalıştı.

"Saat kaç Volkan?" uykulu sesiyle Volkan güldü ve telefonundan saatine baktı.

"Yedi buçuk anne."

Annesi kafasını sallayıp kalktı yataktan. Volkan mutfağa geçip sofraya oturdu ve birkaç dakika sonra annesi de geldi.

Hep beraber kahvaltı yaparken sessizlik hakimdi. Volkan annesine döndü ve "bugün iş bakacağım." dedi. Annesi ne kadar itiraz etmek istese de kafasını salladı. Sonuçta eve para lazımdı. Okuyacak diye ne kadar sevinsede yine okuyamamıştı.