Köy | bxb

Bölüm 17 - İlaç

Gece saat üç olmuştu ve Volkan hala uyuyamıyordu. Sabah geç kalktığı ve Vedat'ın evinde de uyuduğu için uykusu kaçtı.

Yatakta dönmekten yorulmuştu, ayağa kalkıp telefonunu aldı ve odasından çıktı.

Kapıyı sessizce açıp kapının önündeki banka oturdu. Sokak lambasının aydınlattığı kadarıyla etrafını görebiliyordu. Etrafta korkutucu bir sessizlik vardı ama Volkan'ın hoşuna gitmişti.

Uzun bir süre sakince orada oturdu. Hava hafiften aydınlanıyordu. Ezan okunmaya başladı. Birazdan babası camiye gidecekti.

Birkaç dakika sonra kapıya annesi çıktı.

"Oğlum ne yapıyorsun burada ?"

"Uyku tutmadı anne, oturuyorum öyle."

Annesi kapının yanındaki askıda duran hırkayı alıp Volkan'a uzatırken "al bakayım şunu, sabah ayazı, hasta olacaksın." dedi.

Volkan annesine gülerek hırkayı alıp giyerken babası çıktı dışarı. Camiye gidiyordu. Babasını görünce saygıdan ayağa kalktı. Babası ona ne yaparsa yapsın babasına saygısızlık yapmayı asla istemiyordu.

Babası Volkan'ı görünce "sonunda erken kalkmayı öğrenmişsin." dedi sinirle son zamanlarda sürekli uyumasına laf ederken.

Volkan kafasını hafif eğdi ve sessiz kaldı. Babası ise daha fazla bir şey demeden önünden geçip gitti.

Babası gittikten sonra geri oturdu ve telefonuyla ilgilenmeye devam etti.

Bir süre sonra kapıdan Vildan çıktı ve "abi, kahvaltı hazır gel hadi." dedi. Volkan kafasını salladı ve gülümseyerek içeri girdi.

Kurulu sofrayı önce bir süzdü sonra da sandalyelerden birine oturdu ve annesi ile Vildan'ı beklemeye başladı. Onlar gelince yemeğe başladılar.

"Sınavlarınızdan açıklanan oldu mu kuzum?"

"Evet anne, tarih ve biyolojiden yüz aldım. Matematik 90, kimya da 95."

"Peki coğrafya?" Vildan dik omuzlarını düşürdü ve "ay o açıklanmasın." dedi. Volkan ona gülerken annesi "olsun kuzum, bir şey olmaz." dedi.

Tatlı sohbetlerine devam ederken annesi "bugün kadınlarla toplanıp ekmek yapacağız. Bizim bahçeye gelecekler. Yardım edersiniz değil mi?" dedi.

"Ederiz anne."

"Tamam o zaman, kahvaltıdan sonra hazırlanın da gelirler yarım saate." dedi ve son lokmasını ağzına atıp mutfaktan çıktı.

Volkan ve Vildan da kahvaltılarını bitirip masayı toplamaya başladılar.

Volkan kirlileri toplayıp tezgaha koyarken Vildan kahvaltılıkları dolaba yerleştiriyordu. Volkan koyduğu kirlileri yıkamaya başladı.

Vildan tezgaha yaslanıp abisini izlemeye başladı. Aklı ilaç mevzusundaydı. Bir şekilde o ilaçları almaları gerekiyordu.

"Abi..."

"Efendim Vildan."

"Ben çalışmayı düşünüyorum."

"Ne!" Volkan sinirle Vildan'a dönerken duyduklarında emin olmaya çalıştı. Ani dönüşüyle de Vildan yerinden sıçradı.

"Sinirlenme hemen, ilaçlarını almamız lazım ama babam işten..."

"Saçmalama Vildan. Sabah sabah sinirlendirme beni."

"Ama abi."

"Vildan!"

Vildan sıkıntıyla ofladı. Abisi okul okurken çalışmasına asla izin vermezdi. Ama başka yolda aklına gelmiyordu.