Bölüm 19 - Veli toplantısı

812 60 19
                                    

Bugün okulda veli toplantısı vardı. Vedat hala tam hastalığı üzerinden atamamıştı ama okula gitmesi gerekiyordu. İlk veli toplantısını kaçırmak istemiyordu.

Üzerini giyindikten sonra telefonunu alıp dışarı çıktı.

Biraz yürüdükten sonra okula vardı ve öğretmenler odasına geçip oturdu. Orada bulunan diğer hocalar Vedat'a geçmiş olsun diyerek sohbetlerine geri döndüler. Vedat ise hocalardan yakın olduğu bir iki kişiyle sohbet etmeye başladı.

On dakika sonra toplantı başlayacağı için hocalar yavaş yavaş sınıflarına geçip velileri beklemeye başladılar.

Vedat birkaç veli ile görüştükten sonra kapıda Volkan'ı görmesiyle gülümsedi. Volkan da gülerek yanına geldi ve Vedat'ın oturduğu masanın karşısındaki sıraya oturdu.

"Hoşgeldin."

"Hoşbuldum. Nasıl oldun?"

"Daha iyiyim. Sağol o gün için. Çorba için de ayrı teşekkür ederim."

"Rica ederim. Söylediğim ilaçları düzgün kullandın değil mi? Bak sayılarını biliyorum gelir kontrol ederim eksik var mı diye?"

Vedat Volkan'ın söylediklerine gülerken "düzenli kullanıyorum, merak etme." dedi.

"İyi bari. E, anlat bakalım. Nasıl Vildan okulda?"

"Valla benim bir şikayetim yok Vildan'dan yana. Daha önce de söyledim. Böyle devam ederse çok iyi yerlere gelir."

"Umarım. İyi o zaman. Ben diğer hocalarla da konuşayım."

"Az otursana, boğazım ağrıyor ve velilerle konuşmaktan yoruldum."

"Soğuk su iç, düzelirsin." dedi Volkan kinayeli bir şekilde.

Vedat güldü ve "uyarım tavsiyene." dedi.

"Haziran ayına kadar soğuk su içmeyi bırak, dolabında soğuk su şişesi görürsem o şişeyi kafanda parçalarım senin. Her geldiğimde kontrol edicem."

"Volkan gelme üstüme ne olursun. Bak başım çatlıyor. Vallahi annemi görüyorum karşımda sen böyle yaptıkça." dedi gülerek.

Volkan da güldü ama bir şey demedi. Vedat'a yavaşça uzanıp eliyle alnını yokladı. "Ateşin var mı bakayım." dedi bir yandan da.

Vedat hafifçe öne eğildi ve Volkan daha rahat bir şekilde baktı ateşine. "İyi düşmüş." dedi ama Vedat bu temasla ateşinin tekrar çıkacağını düşündü. Düşündüğü şeyle içinden kendine kızarak Volkan'a döndü.

"Tatil yaklaşıyor. Ben İstanbul'a gidebilirim."

"Ne kadar kalacaksın?"

"Tatil boyunca." dedi kenarda duran pet şişesinin kapağını açıp su içerken.

"Venüs'ü ne yapacağım ya?"

"Ben alıp bakmak isterdim ama yapamam. " dedi bir süre düşünürken.

"Sakin bir kedi, çok yaramaz olmadığı için yanımda götürmeyi düşündüm ama... Yavru olduğu için travma bırakır diye korkuyorum."

"Kediler zaten ortam değişikliğine çok alışamazlar. Burada kalması daha iyi olur onun için."

Bir süre daha ne yapacağını düşünürken Volkan aklına gelen şeyle heyecanla Vedat'a döndü.

"Ahmet abiden rica edebiliriz. O da tek yaşıyor. Bakar bence. "

"Yapar mı cidden?"

"Bence yapar. Ben konuşurum onunla. "

Vedat büyük bir rahatlamayla dik omuzlarını düşürdü. "Oh... Vallahi ne yapacağım diye o kadar stres yaptım ki..."

"Neyse , dışarıda diğer veliler bekliyordur. Ben çıkıyorum."

"İyi, tamam. Görüşürüz sonra."

"Görüşürüz."

Volkan sınfıtan çıktı ve birkaç hocayla daha konuştu. Hiçbir şikayet gelmeyeceğini bilse de hocalarıyla kp6nuşmak istiyordu Vildan'ın.

Okuldaki işi bitince okuldan çıktı ve evine doğru yürümeye başladı.

"Volkan!"

Arkasından gelen sesle ilk önce korktu Volkan. Daha sonra sesin geldiği yöne döndü.

"Ahmet abi, korkuttun beni." dedi hızla çarpan kalbine elini götürürken.

"Aman Volkan. Amacım korkutmak değildi sakin ol." aniden ciddileriince Volkan güldü.

"Asıl sen sakin ol Ahmet abi."

Ahmet güldü ve "nasılsın bakalım?" dedi.

"İyiyim abi, annem ve Vildan da çok iyi."

Ahmet gülüp Volkan'ın kafasına vurdu. "Eşek sıpası seni."

"Abi sana bir şey soracağım."

"Sor bakalım."

"Vedat'ın evinde yavru bir kedi varya hani... Vedat tatilde İstanbul'a gidecekmiş. Onu bırakabileceği bir yer yok. Ben de alamam. Sen acaba iki hafta bakabilir misin?"

"Bakarım oğlum, getirin bana. " dedi Ahmet.

"Sağol abi."

~

Günün ikinci bölümü bu da. Biraz kısa oldu farkındayım. Özür olarak diğer bölümü hızlı yazıp atmayı düşünüyorum. (Umarım.)

Bir sonraki bölüm Vedat'ımızı uğurluyoruz arkadaşlar.

Köy | bxbWhere stories live. Discover now