ეს წიგნი საშინელებაა- გულწრფელად ავტორი, რომელმაც ეს წიგნი დაწერა. (შეტყობინება ნამდვილი ავტორისგან 😂 😂 )
რა იქნებოდა, თუ არა ერთი, არამედ ორი ადამიანი გადაურჩებოდა ვოლდემორტის თავსახმას პოეტრების კოტეჯში.
შ/ს ლილიანა პოტერი, ტყუპი და ჰარი ჯეიმს პ...
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
ჰაგრიდმა საავადმყოფოს საწოლზე დამაწვინა, რომელიც დრაკოს გვერდით იყო, არ ვიცოდი რომ ისიც დაზიანდა. როცა ჰაგრიდმა დამსვა დავიწუწუნე, რადგან ძალიან მტკიოდა. მაგრამ საბედნიეროდ, ტკივილის მაღალი ამტანობა მქონდა. დრაკომ ტკივილით დაიკვნესა და დავინტერესდი რა მოხდა.
"ოჰ, მისტერ მალფოის, შეწყვიტეთ წუწუნი, შეგიძლიათ წახვიდეთ" მადამ პომფრიმ თქვა როცა ჩემთან მოვიდა.
თავი გავაქნიე. "ჰარის მიხედეთ, მე კარგად ვიქნები"
"რა? შ/ს შეიძლება ნეკნი გქონდეს მოტეხილი!" კეიდენსმა დაიყვირა.
"კარგად ვარ"
მადამ პომფრიმ ამოიოხრა და ყოყმანიტ წავიდა ჩემი ტყუპისცალის მოსავლელა. "შეშლილი ხარ?" კეიდენსმა დაიყვირა.
"კეი, კარგად ვარ"
"არა, არ ხარ კარგად"
წამოვჯექი და დავიმანჭე. "ჯანდაბა!" დავიყვირე.
"ხედავ! გითხარი!" კეიდენსმა მითხრა.
"კარგად ვარ" დავიღრინე.
დრაკო წამოდგა და ჩემს გვერდით სკამზე იჯდა. არც შემინიშნავს რომ ჯერაც აქ იყო, მას მისი გნობები გაუშვა და ჩემთან დარჩა.
"ძვირფასო, ეს როგორ მოხდა?" მკითხა, მისი ხმა თბილი და მზრუნველი იყო.
"კარგი, ისე ჩანდა თითქოს ბლაჯერს ჩემი და ჰარის მოკვლა უნდოდა. საფეხურები ზუსტად ჩემს ქვემოთ გაანგრია"
"აბა რას ელოდი? გოგრის წვენი იქნებოდა?" გავიგე მადამ პომფრის ხმა. როცა ჰარის ის დაალევია რაც წინაზე გადმოასხა, ჩემთან მოვიდა. "ეს როგორ მოხდა?"
