ეს წიგნი საშინელებაა- გულწრფელად ავტორი, რომელმაც ეს წიგნი დაწერა. (შეტყობინება ნამდვილი ავტორისგან 😂 😂 )
რა იქნებოდა, თუ არა ერთი, არამედ ორი ადამიანი გადაურჩებოდა ვოლდემორტის თავსახმას პოეტრების კოტეჯში.
შ/ს ლილიანა პოტერი, ტყუპი და ჰარი ჯეიმს პ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ზაფხული, მეზიზღება და მიყვარს ერთდროულად. საკმაო წერილები მივიღე ჩემი მეგობრებისგან და რა თქმა უნდა დრაკოსგან. ქერა მთელი ზაფხული არ მინახავს და ძალიან მომენატრა. ზაფხულის მანძილზე უფრო გავიზარდა, გარკვეულ ადგილებში. საკმაოდ გავიზარდე ამ რამდენიმე მოკლე თვის განმავლობაში და ეს მაოცებდა. ყველა ჩემი მეგობარი მომენატრა და სკოლაც კი. ასევე შევნიშნე რომ ზაფხულის განმავლობაში შემი ხასიათი გაუარესდა. მაგრამ ვფიქრობ ეს იმის გამოა რომ აქ გავიჭედე და არა იმ ხალხთან ერთად რომელსაც ნამდვილად ვადარდებ.
ახლა მუცელზე ვიწექი, ჩემს საწოლზე და წინ წიგნი მედო. ვღიღინებდი, ყველაფერი მშვიდი იყო. კარებზე კაკუნი გაისმა. "ღიაა!" ვთქვი მე.
კარი გაიღო და როცა გავიხედე ჰარი დავინახე. "ჰეი, ბოდიში, დეიდა მარჯი მალე მოვა, სამწუხაროდ"
ამოვიგმირე და წიგნი დავხურე. "მშვენიერია" ვთქვი და საწოლიდან ჩამოვედი, სახეზე ჩამოვისვი ხელი. "მე უბრალოდ სკოლაში დაბრუნება მინდა"
"მეც, გაოცებული ვარ ვინმეს ყელი რომ არ გამოფატრე უკვე. პირდაპირი მნიშვნელობით" ჰარიმ ჩაიცინა.
გავიღიმე. "ამისთვის ჯერაც არის დრო, გამოვიცვლი და დაბლა შეგხვდები"
თავი დამიქნია და ოთახი დატოვა, კარადასთან მივედი და შავი დახეული ჯინსი გამოვიღე, რომელიც კეიდენს მოვპარე, და წითელი ფართო მაისური. ფართო მაისურებში თავს კომფორტულად ვგრძნობდი. თმა გავისწორე. გავიგე დაბლიდან ხმა, რაც ნიშნავდა რომ ის ძუკნა ჯოჯოხეთიდან მოვიდა. ამოვიოხრე და ოთახი დავტოვე, ქვემოთ ჩავედი.
