SERA ÇİÇEĞİ

9. İÇİNDEKİ CANAVAR

Yukarıdaki müziği açmayı unutmayın. :)

Bölüm müziği: Sara Naeini-Esharete nazar

Oy ve yorum atmayı unutmayın. İyi okumalar. :)) 

SERA ÇİÇEĞİ 9. BÖLÜM 

İÇİNDEKİ CANAVAR

Ayla bana öyle bir bakıyordu ki! Bakışlarında hem acımasız hem de merhametli bir taraf vardı. Yaklaşsam beni öldürür mü, yoksa başımı mı okşar bilemeyeceğim bir taraf... Beni bakışlarıyla öyle bir esir etmişti ki, bu bakışların kalbimde yarattığı acıdan öleceğimi sanmıştım.

Gökhan odadan çıkmıştı, Ayla hâlâ yüzüme şüpheyle bakıyordu, bense susmaktan başka hiçbir şey yapmıyordum.

Bu olayı birine anlatırsam... Bana ne yaparlardı? Bunu düşünmeden edemiyordum. Ancak anlatmalıydım. Bu olayı birine anlatmalıydım. Sebep olduğum bu yükün altında eziliyordum. Taşıyamıyordum.

Taşıyamıyordum, taşıyamıyordum, kahretsin! Geberiyordum. Bu vicdan azabından geberiyordum!

"Sen burada kal, Ayla. Ben bir Gökhan'la konuşup geleyim."

Ayağa kalkıp kapıya yöneldiğim sırada beni sorusuyla durdurdu.

"Ne konuşacaksın?"

Kapının kulpuna uzanan elim, havada asılı kalırken dişlerimi sıkıyordum. Sorusuna cevap vermeyip kapının kulpunu aşağı indirdim ve odadan çıktım. Gökhan'ın yanına gittim. Telefonda birileriyle konuşuyordu. Fısıltıyla, "Telefonu kapat." dediğimde işaret parmağını kaldırıp, "Bir dakika." dedi.

Gerginlikle onun konuşmasının bitmesini beklerken, odanın içinde volta atmaya başladım.

Sonunda telefonu kapatıp bana döndü. "Ne oldu?"

"Kiminle konuşuyordun?"

"Servet'le." dedi. "Bu olayı soruyordum ona, Emin'le birlikte araştıracağını söyledi."

"Gökhan," dedim, sesimdeki gerginlik net bir şekilde anlaşılıyordu. "O gün çok kötü bir şey oldu."

Hayal kırıklığıyla yarım ağız gülümsedi. "Sen yaptın değil mi?"

"Gökhan," diyecek olurken yüzüme sert bir yumruk attı.

"Senin ben sülaleni sikeyim!" yüzüme tekrar bir yumruk attığında sendeledim ve gardıroba çarptım. "Nasıl yaparsın sen bunu, nasıl amına koyayım, nasıl! Nasıl planladın, nasıl becerdin bunu, Nasıl ağaca bağladın bu kadını, nasıl öldürdün lan, nasıl?" saçlarını çekiştirdi. "Ben seni bunun için mi yetiştirdim, sana bu gücü ben bunun için mi verdim! Allah beni kahretsin, ben geberip gitseydim de seni bu noktaya getirmeseydim, ben ölseydim de seni o gün orada görmeseydim!"

Yere çöküp dizlerini kendine doğru çekti. "Allah'ım, beni affet, ben bilemedim Allah'ım, ben bilseydim engel olurdum Allah'ım," omuzları sarsılarak ağlamaya başladı. "Ben bilseydim bunu yapamazdı Allah'ım, affet beni, ne olur!"

Uzun bir süre ağladıktan sonra yavaş yavaş kendine gelmeye başladığında ona yaklaştım. Eliyle beni durdurdu. "Sakın bana yaklaşma, Efnan." dedi. "Sakın."

"Anlatmama izin ver, Gökhan."

"Lan siktir ol git, neyini anlatacaksın? Bir insanı neden öldürdüğünün sebeplerini mi anlatacaksın? Sebebi mi olur lan bunun?"