"Bir gün gelecek, özgür olacağız." dedim ona dikkatle bakarken. "Duydun mu beni Sera Çiçeği'm, bir gün gelecek biz seninle sarılacağız."
Ülkesini her defasında onurlandıran bir boksördü Efnan, şampiyondu. Ancak kimsenin göremediği, kalbinde dağ gib...
Merhabalar, Sera Çiçeği 1K oldu ve Ring kategorisinde birinci sıraya yükseldi. Teşekkür ediyorum ve iyi okumalar diliyorum. Oy ve yorum atmayı unutmayın. :)
SERA ÇİÇEĞİ 14. BÖLÜM
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
TOHUM
"Sen..." dedim. Ancak cümlemin devamını getiremeden gözyaşlarına boğuldum. Sarsılarak ağladığımda, Ayla'nın bana tebessüm ederek baktığını gördüm. Bu acılı bir tebessüm değildi. Her şey geçip gitmişti, bu tebessüm artık onun canının yanmadığının ispatıydı.
"Sen," dedim yeniden gözyaşlarımı silerek. "Ailen seni terk mi etti?"
"Öyle." dedi tebessümünü yüzünden atmadan. "Goran'ı birkaç sefer gördüm. Aslında onu aradım. İnsan babasının kim olduğunu bilmek istiyor."
"Gördüğünde ne oldu ne hissettin? Konuştunuz mu?"
"Hiçbir şey hissetmedim. Yanına gidip konuşmadım da. Sadece anneme tecavüz eden o adamı gördüm. Biliyor musun..." gözlerini işaret etti. "Bu gözler Goran'ın gözleri. Öyle yakışıklı bir adamdı ki, Goran. Eğer başka bir şekilde karşılaşsalardı, biz bir aile olsaydık, benim yakışıklı babam diyerek kollarına atılmak isterdim." ellerini rastgele salladı. "Ama öyle olmadı. Benim babam bir tecavüzcüydü, savaş suçlusuydu. Annemse yalnızca gaziydi. Ruhunu paramparça etmişlerdi. Ben beni bırakmasına üzülmüyorum, ben, Tarık'la yaşadıkları bu mutlu hayata üzülüyorum." dudaklarını birbirine bastırdı. "Çok kıskanıyorum. Beni bıraktıktan sonra aşklarını doyasıya yaşamaya devam edip, erkek kardeşimi doğurdu. Ben yetimhanedeyken bazen Tarık yanıma gelirdi. Ben sormasam bile o anlatırdı. Her şeyi böyle öğrendim. Biliyor musun," dedi sır verir gibi masaya doğru eğilerek. "İsmini Faris koymuşlar."
"Tuzlukta yazıyordu bu. Ben ve kardeşim yazmıştın, ben de sormuştum sana." dedim başımı eğerek. "Hatırlıyor musun?"
"Evet, o sırada senin getirdiğin tavuk döneri yiyordum." dedi gülerek. "Ne biçim acıkmıştım ama..."
"Alırım yine sana." dedim ona dikkatle bakarken. Sonra derin bir nefes alıp, "Tarık vazgeçmemiş senden." dedim kafamı sallayarak. "Yine de görmeye gelmiş seni."
"Evet." dedi yerinde kıpırdanarak. "Tarık iyi adamdır. Ben onun hiçbir şeyi olmadığım halde her zaman beni ziyaret etti." omuz silkti. "Bu ben evlat edinilene kadar sürdü."
