Peyda

Peyda 28

30.04.2024
Yirmi sekizinci bölüme hoş geldiniz.
Keyifli okumalar:)

Bölüm Şarkısı:
Rengin-Aldatıldık
🎀

"Yarı Yolda Kalma Korkusu"

13 Kasım 2023
İstanbul, Türkiye

Okulda bulunmanın verdiği garip hisle teneffüslerde ne yapacağımı bilemiyordum.

Sınıftakiler gruplar halinde dışarıya çıkıyor ya da bir iki sıranın etrafına dikiliyorlardı. Her biri birbiriyle ayrı bir şey konuşurken bazen bana dönen bakışları hissedebiliyordum. Sınıfın en arka sırasında durmuş herkesi göz ucuyla incelerken ikinci felsefe dersi de bitmişti.

İlk teneffüs Ceyda, bana söz verdiği gibi yanıma gelmemişti fakat arada bir bana bakıp bakıp sırıtması bir dakikadan sonra ona hafifçe tebessüm etmeme sebep oluyordu.

İkinci teneffüs başladığında sınıfta durmak ve insanların bakışlarının odağı olmak istemediğim için kalkmıştım ve Cenk hâlâ yerinden kıpırdamadan uyuduğu için sıranın arkasından geçerek çıkmıştım.

Ceyda'nın bana sabah gösterdiği tuvalete gitmek için sınıftan çıktım ve tuvalete geldiğimde elimi yüzümü yıkadıktan sonra bir iki dakika boş boş aynaya bakmıştım ardından ise makyaj tazeleyen ya da dedikodu yapan kızları arkamda bırakarak oradan ayrılmıştım.

Hava alma isteğime karşı koyamadığım için ayaklarım beni aşağıya yöneltmeye başlamıştı.

Aşağıya indiğimde burada fazlaca insanın olmadığını gördüm. Yağmur yağmasa da kasımın ortasında olduğumuz için hava soğuk ve her an yağmur yağacakmış gibi duruyordu. Üzerimdeki ince ceketle bahçeye çıktığımda boş bir bank görmenin sevincini yaşıyordum.

Banka gidip oturduğumda yan tarafımdan birkaç kızın konuşma sesleri kulaklarımı dolduruyordu. Onlar olmasaydı huzurlu birkaç dakika yaşayabilirdim.

"Of, kanka geri gelmiş diyorlar!"

"Ay gerçekten mi, neden gelmiş?"

"Hakkaten neden gelmiş, Sınav yılına ihtiyacı yoktu diye biliyorum."

"E yoktu zaten, neden geldiğini kimse bilmiyor. Hem diğeri de gelmiş onunla."

"Diğeri derken, gerçekten düşündüğüm kişiden mi bahsediyorsunuz, şaka yapıyor olmalısınız!" Bu kızları bu kadar heyecanlandıran, bu kadar mutlu eden kişilerin kim olduğunu merak etmiştim.

Bakışlarım yedili kız grubuna çevrildiğinde her birinin farklı fenotipe ve tarza sahip oldukları yedi kız ilgimi çekmişti bu yüzden onların fark edemeyeceği bir şekilde onları dinliyordum.

Kimdi bu geldiği için çok heyecanlandıkları çocuk?

"Kızım sanki hayatınızda hiç yakışıklı erkek görmediniz ha, abartmayın." Konuşan kızın tarzı kendine özgüydü, saçları siyah ve kısa, giydiği kıyafetler bedenine oldukça bol gelecek şekilde özellikle seçilmişti. Taktığı takılar özellikle de ellerindeki yüzükler çok hoşuma gitmişti.

"Görmedik tabii ki de!" Hepsinin tepkileri baya abartıydı ama bundan hoşlanıyor gibilerdi. Bunları söyleyen kız ise açık kahverengi saçlı, gözlüklü, aralarında okul forması giyen bir iki kişiden biriydi. Saçları dümdüz kesilmiş ve oturduğu yerde duruşundan bile asalet akıyordu.