Loving You But Not Having You (Haciendero Series 03)

Chapter 11

Chapter 11

Maagang nagising si Claudia para maghanda ng kanilang almusal. May pasok na rin siya sa araw na iyon. Kahit sabihing ang kasal nila ni Rico ay alam sa buong hacienda ay naging lihim naman iyon sa unibersidad na kanyang pinapasukan. Utos mismo iyon ng don na huwag palabasin sa hacienda ang balita ng kasalang naganap. Ang naganap sa hacienda ay sa hacienda lang.

Patapos na si Claudia na magluto ng pumasok sa may kusina si Rico.

"Bakit ang aga mo?"

"So?"

"Anong so? Tinatanong kita kung bakit ang aga mong gumising," ani Rico at naupo sa isang silya doon.

"May pasok ako ngayong araw. Kaya kung may gagawin ka ay magagawa mo. Ngunit wala kang madaratnang pagkain kung aalis ka. Mamayang hapon pa ang labas ko."

"Di ba sinabi ko sayong pag-ikinasal ka sa akin ay ako ang masusunod. Kaya hindi mo na kailangang pumasok. Mabubuhay naman kita di ba? Napakaswerte mo na kasi naging asawa mo ako. Kaya naman pwede ka ng magbuhay prinsesa."

Napatigil si Claudia sa ginagawa. Mabuti na lang at tapos na siyang magluto. Sinasandok na lang niya ang kanin sa rice cooker.

"Anong sabi mo?"

"Hindi ka naman siguro bingi. Sinabi kong hindi ka na papasok kasi hindi mo na iyon kailangan."

"Hindi ko rin kailangang sumunod sa utos mo. Bayad na ako sa tuition ko at hindi ko kailangang sumunod sayo. Asawa mo lang ako. Dahil sumunod ako sa don, wala akong ibang pagkakautang sayo. Sa katunayan, mag-asawa nga tayo at kasal ako sayo. Dahil sa tradisyon dito sa probinsya. Nagkaroon ng galahan kasi may kasalan. Pwede nating paghatian ang pera na iyon. Pero ibinigay ko ng lahat sayo. Ni wala akong kukunin kahit isang kusing. Quits na tayo sa utang ko sayo sa laptop ko na nabasag ko. Ngayon kumain ka na kung gusto mo. Nagluto ako, wife duty ika nga. Pero hindi mo ako katulong," may diing saad ni Claudia na itinuloy na ang ginagawa.

Matapos mailapag sa lamesa ang kanin ay binigyan niya ng pinggan si Rico, kutsara at tinidor. Nakahayin na rin naman ang ulam. Bacon, hotdog, tocino at itlog. Ipinaglagay na rin niya ng tubig sa baso si Rico at naipagtimpla na rin naman niya ng kape.

"Kung may reklamo ka pa sa agahan natin, magreklamo ka sa sarili mo. Asawa mo lang ako at iyan lang ang pagkaing mayroon sa ref. Nagluto na nga ako para may agahan ako at idinamay na kita. Kaya kung may nais kang ireklamo magtungo ka sa presinto. May pulis doon na naghihintay ng trabaho. Isa na ang reklamo mo," paismid na saad ni Claudia.

Gusto mang magsalita ni Rico ay hindi na niya nagawa pa. Parang nawalan na rin lang siya ng sasabihin. Bigla na lang siyang natameme sa mga sinasabi ni Claudia sa kanya.

Sa katunayan ay gusto lang niyang inisin si Sisima. Pero kung papatulan niya ang inis nito ngayon. Baka kung saan pa ngang presinto umabot ang iringan nilang dalawa. Ay iyon ang unang araw nila bilang mag-asawa. Kaya napailing na lang si Rico.

Tahimik na lang siyang kumain. Minsan ay nasusulyapan niya si Sisima na kumakain, ngunit mukhang hindi na nito pinapansin ang presensya niya.

Matapos nilang kumain ay si Claudia na rin ang nagdayag ng kanyang pinaglutuan at pinagkainan.

Alas syete na ng umaga ng makatapos gumayak si Claudia. Palabas na siya ng kwarto niya ng mapansin niya si Rico na nasa may salas. Nakaupo at nakatitig sa kanya.

"What?" inis niyang tanong. Hindi pa rin naman siya makapaniwala sa sinabi nitong huwag na siyang pumasok. Kaya naman nagpupuyos ang damdamin niya.

"Ihahatid na kita."

"Thanks but no thanks," aniya at nilampasan na ang asawa. Wala siyang planong magpahatid dito. Sino ang lalaking ito para paglaanan siya ng oras para ihatid? Napailing na lang si Claudia.