Loving You But Not Having You (Haciendero Series 03)

Chapter 17

Chapter 17

Naglalakad palabas ng campus si Claudia ng mapatigil siya. Narinig kasi niyang mayroong tumawag sa pangalan niya. Napangiti pa siya sa kaalamang wala namang ibang tatawag sa kanya kundi si Sir Chris.

"Magandang hapon sir, pauwi ka na rin? Nagkasabay po ulit tayo," nakangiting saad pa ni Claudia.

Napahawak pa si Chris sa sariling batok. Wari mo ay nahihiya. "Sa katunayan ay hinintay lang talaga kita. Aayain sana kitang magmeryenda kung ayos lang sa iyo."

Napangiti naman si Claudia. Parang tumalon ang puso niya sa pag-aayang iyon ng propesor. Totoo naman talagang crush niya ito. Ngunit ang paghanga niya dito ay hanggang doon lang. Kung ang pag-aaya nito sa kanya ay noong panahong ito lang ang nakikita ng kanyang mga mata, baka talagang walang pagdadalawang isip na sumama siya. Pero ngayon? Hindi na lang. Masaya siyang kahit papaano ay ayos na sila ni Agapito. Kahit hindi sila normal na mag-asawa ay masaya na siya kung ano man ang mayroon sa kanila.

"Naku sir, pasensya. Gustuhin ko mang sumama kaya lang may nauna na akong lakad."

"Ganoon ba?" napansin ni Claudia ang pagdaan ng lungkot sa mga mata nito, pero agad ding nawala at nginitian siya. "Wala problema, nagbakasakali lang naman ako. Siguro next time?"

"Why not sir di ba?"

"Thank you Claudia."

"Ay may pa thank you tinanggihan ko nga po kayo."

"Hindi naman para doon. Dahil na rin sa susunod baka pumayag ka na."

Napangiti na lang si Claudia. Hindi naman kasi siya sure kung magkakaroon pa talaga ng pagkakataon ang next time na iyon. Para sa kanya kontento siya sa yugto ng buhay niya ngayon.

Hindi nila napansin na malapit na sila sa may gate. Patuloy lang silang nag-uusap ni Chris.

Samantala, nakailang tingin na si Rico sa suot niyang relo dahil halos mag-aalas singko na ay hindi pa rin lumalabas si Claudia ng gate. Kanina ay nagtanong na siya sa guwardiya at tama naman ang sinabi nito sa oras na sinabi ni Sisima na labas nito.

Ilang minuto pa siyang naghintay. Kung hindi pa lalabas si Sisima sa gate na iyon bago mag-alas singko ay papasukin na niya ang unibersidad na iyon.

Habang naghihintay ay napakunot noo siya ng makita na naman niya si Sisima na kausap at kasabay na naman nito paglalakad ang de Liha na iyon.

"Sisima!" sigaw niya para makaagaw siya ng atensyon. Wala siyang pakialam kung pagtinginan siya ng mangilang estudyante na naroon. Ang nais lang niya ay maalis sa de Liha na iyon ang atensyon ni Sisima.

"Morning Seven," halos manlaki ang mga mata ni Claudia ng makita siya. Mabilis naman itong naglakad palapit sa kanya.

Kahit naiinis si Rico na makitang magkasama na naman si Sisima at ang Crisanto na iyon ay pinilit niyang pakalmahin ang sarili.

Nagulat pa siya ng mag-abresyete si Sisima sa kanya. Napangisi tuloy siya ng makita ang reaksyon ng propesor kay Claudia.

"Sir Chris ingat po pag-uwi," ani Claudia habang kumakaway sa propesor.

"Mas nauna ba siyang mag-aya sayo?" hindi mapigilang tanong ni Chris na ikinalukot ng noo ni Rico. Pero hindi niya nagawang sumabat. Gusto niyang marinig ang isasagot ni Sisima.

"Ahm, hindi naman po. Pero magtutungo po kaming grocery ngayon. Madami pong kailangang bilhin ang senyorito."

"Senyorito my a*s," bulong ni Rico na umabot sa pandinig ni Claudia kaya naman siniko niya ito na ikinangiwi ni Rico.

"Ingat ka Claudia. Sana sa susunod mapagbigyan mo na ako," nakangiting saad pa ni Chris bago tuluyan sila nitong tinalikuran at hinayon ang sariling sasakyan.