Loving You But Not Having You (Haciendero Series 03)

Chapter 19

Chapter 19

Napakunot noo si Claudia dahil bigla na lang siyang nagising. Kumukulo ang kanyang tiyan at nagrereklamo na gutom na ito. Napanguso pa siya sa kadahilanang masarap ang kanyang tulog, iyon nga lamang ay may pagreklamo pang nalalaman ang sikmura niya. Napatingin pa siya sa wall clock na naroon. Alas tres. Madilim pa sa labas kaya siguradong madaling araw pa lang.

Napahugot na lang siya ng hininga, ng mapagtanto ang oras. "Madaling araw pero nagugutom talaga ako. Mukhang hindi ko kakayaning hintayin ang liwanag," aniya at muling tiningnan ang orasan na wari mo ay bibilis ang takbo ng oras.

Hanggang sa ma-realize niyang walang wall clock sa kwartong inuukupa niya sa bahay sa ilog.  "Wall clock? Wala namang wall clock sa kwarto ko sa bahay. Nasaan ako?"

Inilibot niya ang paningin. Akma siyang babangon ng bigla na lang siyang matigilan. May mabigat na bagay na nakadagan sa kanya. May pumipigil sa parteng tiyan at may nakapatong sa may hita niya. Dahil nakatalikod siya sa kung ano mang nakadagan sa kanya ay dahan-dahan niya iyong kinapa. Hanggang mapagtanto niyang kamay at hita iyon.

Dahan-dahan ang ginawa niyang pagharap sa nakadagan sa kanya. Ngunit sa amoy ng sabon na naaamoy niya at natural nitong bango, hindi siya maaaring magkamali kung sino iyon. Si Agapito.

Mula sa liwanag ng buhay na night lamp ay kitang-kita niya ang gwapong mukha ng asawa. Napangiti pa siya at unti-unting inilapit ang kanyang kamay sa gwapo nitong mukha. Pinaraanan niya ng daliri ang pisngi nito pati na rin ang matangos nitong ilong, pababa sa mapupula nitong labi.

Nahigit niya ang paghinga ng bumaba ang mga mata niya sa bandang leeg nito. Halos matuyuan siya ng laway ng mapansin ang maganda at hubad nitong katawan.

"Oh my gosh," hindi napigilang bulalas ni Claudia ng mapagtanto ang nangyayari. "Nasaan ako? Nasa kwarto ni Agapito? Wala kami sa bahay nandito kami sa bahay-hacienda? Bakit hindi ko maalalang nagtungo kami dito? Nakatulog ba ako? Kaya nag-aalboroto ang tiyan ko kasi hindi ako nakapaghapunan? Ganoon ba?" sunod-sunod niyang tanong ng magulat na lang si Claudia ng may mahigpit na kamay na humawak sa kanya.

Napatingin siya kay Agapito na nakatitig din sa kanya. Habang lalong humihigpit ang pagkakahawak nito sa kamay niya.

"Agapito, nasasaktan ako," reklamo niya. Ngunit si Rico ay parang hindi narinig ang sinabi niya. "Morning Seven nasasaktan ako," aniya sa mahinang tinig. Unti-unti namang lumuwag ang pagkakahawak ni Rico sa kamay niya ngunit hindi binibitawan. "Bakit ba ayaw mong bitawan ang kamay ko?"

"Do you know where your hand would have been, if I hadn't hold it?"

Napatingin naman si Claudia sa kamay niyang hawak ni Agapito. Lalo lang siyang napalunok ng laway. Bakit hindi niya namalayang, malayang naglalakbay ang kamay niya sa katawan nito. Habang kung anu-ano ang sinasabi niya.

"Yeah, if I hadn't stop your hand," nakangising saad ni Rico. Kitang-kita kasi niya ang pag ngisi nito. "That's probably dealing with the boss."

Kung hindi nakatalikod si Claudia sa may liwanag, malamang ay nakita ni Rico ang pamumula ng pisngi niya. But she's swear to God. Hindi niya intensyon na maglakbay ang pasaway niyang kamay sa katawan ni Agapito. Hindi lang niya malaman kung paanong nagtuloy-tuloy iyon hanggang sa umabot sa, konti na lang talaga hawak na niya ang. Napapikit tuloy si Claudia. Ang gutom na nadarama ay bigla niyang nakalimutan, at nabalot na lang siya ng kahihiyan.

Mabilis niyang inalis ang pagkakadaklay ng isang paa ni Rico sa binti niya at tinalikuran ito.

"Hey! I'm just teasing you. I'm sorry."

"Hindi ko talaga sinasadya."

"I know. Wala namang problema sa akin. Kaya lang baka hindi ka makatulog kung nahawakan mo. Pero ayos lang din naman sa akin. Kung kaya mo talagang makipagdeal sa boss. Total naman we're not teenagers. Isa pa I'm your husband," tudyo pa ni Rico ng itulak ito ni Claudia.