Reincarnated As An Unknown Character

Chapter Thirty-Two: Pen and Paper

Chapter Thirty-Two: Pen and Paper

"Liam, My Liege, do you want me back?" Tinignan ko ng diretso ang mga mata ni Liam.

Nang hindi ito nakasagot ay sa emperatris naman ako bumaling ng tingin, "Your Majesty, The Empress, do you want me to get back with his majesty and become his empress, leaving you behind?"

The woman sitting before me is the female lead of this novel world while the man sitting beside here is the second male lead of this world.

This woman is supposed to hate Liam at first as he is the descendants of the late emperor who killed her family but because of her braveness, Liam will then fall in love with her and will one-sidedly pine after her, making him surrender his throne to her.

And because of agony or maybe.. regret? Liam will die in the end, meeting his doom.

Pero ibang-iba ang nangyayari ngayon sa plot. Naging emperatris nga ang bidang babae pero ang second male lead naman ang emperador niya. Dahil sa halip na umupo sa trono ang male lead ay andun siya ngayon, nagpaplano kung paano ako makuha mula rito.

It's ironic.. I think.

Tumayo ako saka ko pinagpagan ang suot kong bestida. But ironic or not, it is obviously obvious that the female lead is now inlove with the second male lead. The thing is.. I think it's one-sided.

The female lead loves Liam, but (I think) Liam still loves me, the problem is Glee loves me, too. So, I think I might join them. I'll love 'me' too, para wala ng labanan.

Inangatan ko sila ng tingin. But if Liam were to fall inlove with the Empress– wait! Paano kung mahal na pala niya ang Emperatris? Pero hindi lang niya ma-admit or masabi or what? Because if he do, I'll surely gave them my blessing.

Hindi ko pa alam kung nasaang parte kami ng nobela ngayon pero if 'that' time were to come at totoo ngang mamamatay ako, I think.. I better give Liam a lovelife muna. But what about my family.. and Glee?

Otomatikong bumaling ang tingin ko sa pintuan ng silid kung nasaan kami ngayon at parang may sariling buhay ang kanang kamay ko nang umangat ito at nagpatama ng mahika rito dahilan ng pagkasira nito.

Niluwa naman nun ang may-ari ng presensya na naramdaman ko. Gulong-gulo ang kaniyang mahabang buhok, ang kaniyang mga mata ay namumugto. Pansin ko rin ang pangangayat ng katawan niya.

I thought she was winning. Bakit mukhang siya ang natatalo sa laban dahil sa pagmumukha niya ngayon?

"What happened to you?" Usisang tanong ko saka ko hinawi ang buhok ko at nagpaikot-ikot sa harapan niya. "Look at me, I look so freshly baked."

"Freshly baked?" Kumunot ang noo niya na siyang ikinatawa ko.

"Yes, of course. Fresh na fresh!" Malapad na ngiti ang binigay ko sakanya ngunit agad yun napawi nang makita ko ang lalaking nakatayo sa likuran niya. Walang ekspresyon ang kaniyang mukha, wala ring kabuhay-buhay ang kaniyang mga mata.

Agarang akong lumapit sakanya. "Hey, Moon Witch, are you feeding my alaga? He looks so pale!"

Hinawakan ko ang mukha niya, "Dabas, are you okay? Do you feel good? Is she taking care of you? Pinapakain ka ba niya ng mabuti?"

Bumaba ang tingin ko sa damit niya at di makapaniwalang binalingan ng tingin ang mangkukulam, "You're crazy! Ito ang suot niya nung huli ko siyang nakita. Walanghiya ka talagang mangkukulam ka! Binabastos mo ang mga tauhan rito."

Bumaling muli ako kay Dabas at gamit ang mahika ko ay pinalitan ko ang suot niyang pangkawal ng simpleng puting polo at maitim na trouser para gumaan ang pakiramdam niya.