Till There Was You

The Secret

A/N: "And above all, watch with glittering eyes the whole world around you because the greatest secrets are always hidden in the most unlikely places. Those who don't believe in magic will never find it."

― Roald Dahl

***

I remembered an incident when I was eight years old na hanggang ngayon ay hindi ko pa din makalimutan.

Tita Ada had a favorite necklace, a choker made of pearls, na pamana sa kanya ng mama nila.

Hindi ko mapigilang humanga kapag sinusuot niya yun.

One time, she got invited to attend a wedding to one of her friend's daughter.

Excited na hinanda niya ang kanyang damit na susuotin sa kasal.

Siyempre pa, alam ko na ang isusuot niyang accessory ay ang kanyang necklace.

Nasa kuwarto niya ako noon at nakadapa sa kama.

Naaaliw ako na tingnan si Tita kasi para itong teenager who was about to go out on a date dahil sa excitement sa mukha niya.

After niya ilapat ang cream-colored dress na susuotin niya, lumapit ito sa aparador para kunin ang necklace.

Pagbukas pa lang ng pinto, biglang nawala ang saya sa mukha nito.

Tinanong ko siya kung anong nangyari at nang tumingin ito sa akin, nakita ko na nakakunot ang noo nito at parang galit.

"Saan mo nilagay ang kuwintas ko?" baling nito sa akin.

Napaupo ako ng diretso at tatayo sana mula sa pwesto ko nang lumapit si Tita sa akin at hawakan ako ng mahigpit sa braso.

"Nakita kita na suot mo ang choker nung isang araw," bintang nito.

"Bakit wala na siya jewelry box ko?"

Sumagot ako na binalik ko naman sa lalagyan.

"Sinungaling kang bata ka!" hinila niya ako palabas ng kuwarto at kinaladkad papunta sa sala.

Nagbabasa si Papa ng diyaryo at nagulat ito ng makita ang ginagawa ng kapatid niya.

Bigla itong tumayo at pilit akong kinuha kay Tita.

Humahagulhol ako at nagtago ako sa likod ni Papa.

"Hinanap mo ba ng mabuti bago mo pinagbintangan si Althea?" galit na tanong ni Papa sa kapatid niya.

"Tingnan mo nga ang ginawa mo sa bata?"

"Halos magpasa ang braso dahil sa higpit ng kapit mo!"

Sinilip ako ni Tita pero lalo akong nagtago sa likuran ni Papa.

"Pakialamera kasi ang anak mo na yan eh," katwiran nito.

"Ilang beses ko ng sinabi na huwag papasok sa kuwarto ko at huwag makikialam ng gamit pero ayaw magpasaway,"

Lumapit ito sa akin pero hinarang siya ni Papa.

"Kung mawala ang choker na yun, hindi kita mapapatawad na bata ka!" banta nito.

Tumalikod ito at bumalik na sa kanyang kuwarto habang pinapatahan ako ni Papa.

***

Tulad ng pagiging protective ni Papa sa akin noon, ganun din ang instinct ko with Jade.

Hinarangan ko siya habang papalapit si Tita.

Nanliliit ang mata nito at sinisipat si Jade.

"Totoo pala talaga ang balita sa TV," sabi nito habang nakatingin sa akin.