Yasak Elma

İlk Pişmanlık

Akşam süpriziiiiii ! :)

Öncelikle geciktirdiğim bölüm için hepinizden tekrar özür diliyorum. O kadar anlayışlı ve tatlısınız ki, size ne kadar teşekkür etsem az.

Son günlerde işlerim o kadar yoğun ki, bu durum bir süre bu şekilde devam edebilir. İnanın bende hiç hoşnut değilim ama çok yoğun çalışıyorum. Anlayış göstereceğinizi umuyorum.

Bölüme gelince, umarım beğenirsiniz. Artık entrikalar başlamalı :)

Yorum ve votelar çok düşük.. Okuyucu kaybetmek istemiyorum. Lütfen bana destek olun :)

Çok merak ettiğim şey ise, Atakan'ı seven var mı ? Onun hakkında ki düşünceleriniz neler ? Paylaşırsanız çok sevinirim :)

Bölüm ithafı :zynpazmn

Medya: Atakan & Devrim

Sting-Shape Of My Heart

Keyifli okumalar dilerim..

Sevgiler,

Simge

Sabahın ilk ışıklarıyla, gözlerimi araladım. Acı yine başlamıştı. Ne kadar zaman uyumuştum ? Saate baktığım da, henüz 06.05 olduğunu görünce, hoşnutsuzlukla gözlerimi kapadım. Biraz daha uyumalıydım. Son üç aydır, üç saatten daha fazla uyuyamamıştım.

Yatakta bir kaç uyuma çabasından sonra, oflayarak doğruldum. Madem olmuyordu, zorlamanın bir anlamı yoktu. Neredeyse sürünerek yataktan çıktıktan sonra, duşumu alıp, mutfağa yöneldim. Kendime sert bir kahve hazırladıktan sonra, biraz olsun kendime gelebilmiştim.

Akşam katılmam gereken bir etkinlik vardı. Sedef ve Narin'in, kendimi iyi hissetmem için düzenledikleri bir kızlar gecesi. Her ne kadar düşünceleri çok tatlı olsa da, ihtiyacım olan şey kesinlikle bu değildi. Ben yalnız kalmak istiyordum. Etrafıma yapma gülücükler saçma olayı beni iyice yıpratmıştı.

Yine de, benim için iyi bir şeyler yapmaya çalışan arkadaşlarımı kırmak istemediğimden, gönülsüzce kabul etmiştim. Şuan da ise kesinlikle kararımla ilgili ciddi şüphelerim vardı. Kalabalık beni bunaltıyordu.

Ağır hareketlerle hazırlandıktan sonra, spor çantamı omzuma takıp, evden çıktım. Bugün cumartesiydi ama artık benim için günlerin pek önemi yoktu. Yaşayıp gidiyordum işte, o kadar.

Stüdyoyu anahtarımla açtığımda, henüz kimsenin gelmediğini görmek, beni bir nebze de olsa mutlu etmişti. Saat 7.45'di ve cumartesi günleri dersler saat 10.00 dan sonra başlıyordu. Bu da dans edebilmek için iki saatim olduğu anlamına geliyordu.

Ruh halime en uygun olan müziği bulup, son ses açtıktan sonra, esneme hareketlerime başladım.

Zamanının akmasını istemesem de çabucak tüketmiştim. Uzun zamandır huzur bulduğum tek şeydi bu. Bale.

Arkamda ki alkış sesleri beni hiç şaşırtmamıştı. Neredeyse yarım saattir,Atakan'ın arkamda beni izlediğini aynada görmüş fakat belli etmemiştim.Yavaşça ona doğru döndüğümde, bana içten bir şekilde gülümseyerek bakıyordu. Aynı şekilde karşılık vermeye çabaladım fakat içten olduğu konusunda derin şüphelerim vardı.

Sedef'in nişan gecesinden sonra,Atakan'la aramızı düzeltmem sandığımdan daha kolay olmuştu. Beni çabuk affedebilecek kadar çok önemsiyordu. Kesinlikle hayatta sahip olduğum en önemli varlıklardan biriydi. Koşulsuz şartsız,her daim yanımda olması ve omzunda her zaman başım için bir yerinin olması,bunda en büyük etkenlerdendi.