BİRİ AŞK MI DEDİ?

Bölüm 31

Arkadaşlar, bölüm silindi baştan yazmak zorunda kaldım... Sınavlarım var daha çalışmaya başlamadım...

Yoğun bir dönemdeyim üstüne hikaye de zorluk çıkartıyor ki bilgisayarım daha gelmedi.

Anlayacağınız morale ihtiyacım var... Anlata bildim mi? Bir de benden duymak istiyorsanız yorum ve beğenilerinizi görmek istiyorum :)

Bir daha ki bölüm ne zaman gelir hiç bilmiyorum... İyi okumalar...

   "Aras!... Şimdi ne olacak? Kaza mı yapacağız?" diye bağırdı Elif korkuyla "Bebeğimi kaybetmek istemiyorum!" gözyaşlarına engel olmadı.

   Adam karısını sakinleştirmesi gerektiğini biliyordu. "Telaşı bırak kelebek!... Allah'ın izniyle, kimseye bir şey olmayacak!"

   "Frenler tutmuyor!" diye hatırlattı kız "Nasıl duracağız?"

Aras derin bir nefes aldı. "Senden tek istediğim sıkı tutunman... Birazdan duracağız!"

   Elif kocasının ne yapacağını merak etmiş, oturduğu koltuğun kenarlarını sıkıca kavramıştı. Gözyaşları, görüş alanını bulanıklaştırıyordu... Kocasına güveniyor olsa da, ilk kez başına gelen bu durumun nasıl sonuçlanacağını bilmiyordu...

   Aras'ın kontrollü tavırları ve soğuk kanlılığı, dikkatiyle birleşince ne yaptığını bildiği anlamına geliyordu...

   İlk önce vitesi kademeli olarak düşürdü. Bu sayede hızlarını azaltmış oldu... Ardından bir yokuşa sürüp, daha da yavaşlamalarını sağladı. En büyük şansları yolların tenha olmasıydı.

   Son olarak da el frenini çekmesiyle, araba yol kenarında sarsılarak durdu...

   Elif transa geçmiş, olanların farkında değildi... Kalbinin dayanamayacağından korkmuş, gözlerini kapayıp duasını tamamlamaya çalışıyordu. Kocasının omzuna temasıyla, olanca gücüyle çığlık attı.

   Aras karısının kendine gelmesine yardım etmek amacıyla, yanağına hafifçe vurdu. "Aç gözlerini!"

   Tokat kızın susmasını sağlamıştı... Gözlerini hafifçe araladı. "Öldük mü?"

   Adam karısının emniyet kemerini çözüp, sarıldı. "Saçmalama, durduk!"

   Elif hıçkırıklar arasında kocasına iyice sokuldu. "Te-Teşek-kür ede-rim!"

   "Şşş... Sakinleşmelisin! Her şey yolunda!" geri çekildi. "Biran önce insek iyi olur!"

   İkisi de aynı anda arabadan indi... Aras karısının elini sıkıca kavrayıp, telefonla adamlarından birini aradı.

   Telefon görüşmesi bittiğinde, gerilimin dağılması amacı ile konuştu. "Yaptığım o müthiş hareketleri, göremedin anlaşılan!... Kaçırmamalıydın!"

   Genç kız gözlerini devirdi. "Gördüm üzülme! Duracağını anladığımda korkudan kapadım gözlerimi!"

   Aras bozulan sinirlerinin etkisiyle kahkaha attı. "O bağırma anın gözümün önünden gitmiyor!"

   Elif boşta olan eliyle kocasına vurdu... Oda gülmeye başlamıştı. "Bana attığın tokadı unutmadım! Bunun hesabını sana soracağım!"

   "Hey! Senin iyiliğin içindi! Bıraksam akşama kadar bağırırdın!" kendini durdurmayı denedi.

   Kız bu sefer ağlamaya başladı. "Az kalsın ölüyorduk!" diye bağırdı. "Ben senin gibi olamıyorum kusura bakma!"