When the Amazona Fell in Love

CHAPTER 27✔

Erza's POV

I slowly opened my eyes. Inilibot ko ang paningin ko at nagbuntong hininga. Again, I'm here----hospital.

"You're awake."

Lumingon ako sa pinangalingan ng boses. As expected, it's him... again.

"What happened?" I asked. Lumapit sya at umupo sa may katabing sofa malapit sa kama ko.

"Hindi mo maalala?"

Of course I do. Gusto ko ngang kalimutan pero paulit-ulit ko paring naaalala.

Umiwas nalang ako ng tingin.

"Are you okay?" He said and I just nodded.

"Ilang oras na ba akong tulog?" Sabi ko habang pinapakiramdaman ang buo kong katawan na ngayo'y hindi ko pa masyadong maigalaw. Pakiramdam ko para akong paralisado.

"2 days." He said calmly. Seriously? 2 days?

Hindi na ako nagsalita pa. Kainis! Nakadilat nga ako, di naman ako makagalaw. Ang saklap.

"You're Titania." Lumaki ang mga mata ko sa sinabi nya. Gusto kong tumayo at tumakbo, kaso takte! Talagang di ako makagalaw. Alam na nya. Is this a bad news, then?

"Don't be quiet." Kalmadong saad nya. Ramdam ko parin ang malalim na titig nya sakin kaya hindi ko sya magawang lingunin.

Naramdaman ko na paglapit nya at ang pag-upo nya sa dulo ng kama.

"Alam mo bang matagal kitang hinanap para mapasalamatan kita? Pero hindi ko natuklasan ang tunay na identity ni Titania. At ngayong nandito kana, I want to thank you para sa pagligtas mo sakin noon." His voice is full of sincerity. Hindi ko tuloy maiwasang tumingin sakanya.

"Uhm..."

Your welcome? Ano ba ang dapat kong isagot?

"Bakit mo ba ako niligtas noon?" He's staring at me at lalo akong nanlamig.

"I-i don't know."
I sighed. Pati ako hindi ko rin alam kung bakit ko ginawa yun.

"Niligtas mo rin ako diba? Salamat." I said para maiwaglit yung tanong nya.

He smiled.

Wait...

First ko syang makitang ngumiti. And sh*t! Bakit parang gusto ko rin syang ngitian pabalik?

"Do you want to eat?" He asked.
I sighed before answering.

"I can't move."
I said as I roll my eyes heavenwards.

"Then susubuan kita."

Napalingun ako sa kanya bigla. He's staring at me blankly. Blankly ba talaga? Para kasing may ibang ipinapahiwatig ang mga tingin nya. Ewan. Maybe I'm just hungry. That's it! Gutom lang talaga ako kaya kung anu-anong iniisip ko.

"Are you serious?"

"I brought some food."
Mas lalong nanlaki ang mata ko. Nagdala sya ng pagkain?