Ο ναι!

4K 167 23
                                    

Αθηνας pov

Την αλλη μερα πηγα να παρω την Νικολ και πηγαμε μαζι σχολειο. Οι ωρες περασαν γρηγορα και εφτασε η ωρα που ειχαμε φυσικη κατευθυνησης με την Αθανασιου. Πηγαμε προς την πορτα και καθως μιλαγα με την Νικολ με προσπερασε κοιταζοντας με και χαμογελωντας μου.

Μου φανηκε αρκετα παραξενο γιατι

1ον δεν χαμογελαει συχνα

2ον ειναι αυστηρη και δεν εχει πολλες σχεσεις τους μαθητες της. Εννοω να τους μιλαει στην εφημερια και τετοια

3ον... Μου φανηκε απλα παραξενο αλλα οταν τα ματια μου κλειδωθηκαν με τα δικα της με επιασε κατι σαν αγχος, κατι σαν μικρο πεταγμα.

Ειχε πολυ ωραιο χαμογελο, ασπρα δοντια. Κατακοκκινα χειλη απο το κραγιον, αν και ειμαι σιγουρη οτι και χωρις αυτο ειναι τελεια και τελος τα ματια της... Καταγαλανα μεγαλα. Σε αντιθεση με εμενα που ηταν συνηθισμενα καστανα σκουρα, πολυ σκουρα.

Μπηκαμε στην ταξη και αρχισε να μας λεει για τα διαγωνισματα. Τοσο γρηγορα τα διορθωσε;

"δεν ειμαι ευχαριστημενη. Δεν τα πηγατε καθολου καλα." αμεσως αρχισα να αγχωνομαι γιατι ειχα διαβασει πολυ. Το εχω με το αγχος γενικα, με το παραμικρο ειμαι ικανη να πεθανω απο το αγχος μου για μαλακιες (σορρυ).

"εκτος απο μερικους βεβαια" συνεχισε ενω με κοιταξε.

Ειχα μπερδευτει αρκετα σημερα. Σε εμενα τα εκανε ολα αυτα. Για να σιγουρευτω οτι εμενα κοιταξε γυρισα και κοιταξα με την σειρα μου πισω μου αλλα δεν ηταν κανεις, ηταν αδεια τα θρανια. Γυρισα και της χαμογελασα.

Αρχισε να μας μοιραζει τα διαγωνισματα. Εφτασε στο θρανιο μου και μου εδωσε το γραπτο μου ψιθυριζοντας.

"μπραβο"

Σηκωσα το κεφαλι μου προς τα πανω για να συναντηθουν οι ματιες μας. Της ξανα χαμογελασα.

Κοιταξα τον βαθμο μου.

18 Οοο ναιι!

Αρχισα εναν μικρο πανηγυρισμο απο μεσα μου.

Κοταξα στο αλλο θρανιο που ηταν η Νικολ και την ρωτησα πως τα πηγε ψιθυριστα. Ειχα αποφασισει να καθομαι μονη στο μαθημα της που και που για να προσεχω γιατι η Νικολ δεν εβαζε γλωσσα μεσα της σχεδον ποτε.

Οχ τωρα θυμηθηκα τον Μαρκο. Εχουμε να τα πουμε μερες. Οχι οτι μου λειπει αλλα τι κανει; στο διαλειμμα βγηκα εξω στο προαυλιο και εψαξα να τον βρω. Τον ειδα να μιλαει με την παρεα του και πηγα προς το μερος του.

Αγαπητή κ. Αθανασίου...Where stories live. Discover now