Αγαπητή κ. Αθανασίου...

Παρελθον...

Περασαν οι μηνες χωρις να το καταλαβω. Ολη μερα διαβαζα και με την Ελενα δεν ειχαμε αλλες σχεσεις εκτος απο του μαθητη-καθηγητη. Μου ελειπε αλλα δεν μπορουσα να κανω κατι. Μεσα μου εβραζα οταν την εβλεπα και δεν μπορουσα να την αρπαξω και να την φιλησω!

Οι σχεσεις μου με την Μαρινα ηταν πολυ καλες και καναμε σχεδον καθε μερα παρεα. Αλλα και το επαιζε πως μου κόλλαγε μπροστα στην Ελενα για να την κανουμε να ζηλεψει και πραγματικα πετυχαινε... τα ματια της εβγαζαν φωτιες καθε φορα που εβλεπε κοντα μου την Μαρινα, ειτε να εχει το χερι της γυρω απο τους ωμους μου ειτε να ερχεται πολυ κοντα μου.

Ειχαν φτασει τα χριστουγεννα και σημερα ηταν η τελευταια μερα στον σχολειο πριν κλεισει. Χαιρομουν γιατι επιτελους θα ερχονταν οι γονεις μου σπιτι.

Το πρωι ετοιμαστηκα γρηγορα γιατι ειχα αποκοιμηθει. Οταν εφτασα ειδα την Νικολ να με περιμενει... δεν ειναι καλο σημαδι αυτο... συνηθως οταν γινεται αυτο ή ειναι πολυ χαρουμενη ή πολυ λυπημενη.

Κατεβηκα και την κοιταξα με απορια.
Πριν προλλαβω να μιλησω ηρθε τρεχοντας και τυλιξε τα ποδια της γυρω απο την μεση μου.

"ειναι χριστουγεννα!!" ειπε χαρουμενη ενω με αγκαλιασε.

Ελα χριστε! Την πιανουν κατι τετοια!

Χαμογελασα στην παιδικοτητα της και την αγκαλιασα πισω.

Η αγκαλια της ηταν μια αγκαλια που ηξερα πως παντα θα ειναι εκει να με περιμενει οτι κι αν γινει...

Κατεβηκε απο πανω μου και περπατησαμε μεσα στο κτηριο. Εκει συναντησαμε και την Μαρινα και πηγαμε ολες μαζι στην ταξη.

Οι ωρες περασαν και συντομα ηρθε η τελευταια... που ειχαμε με την Ελενα.

Μπηκε μεσα στην ταξη και ενιωσα τις γνωστες κωλο πεταλουδες...

Φοραγε μια κολλητη φουστα, με ενα πουκαμισο μεσα απο την φουστα και μαυρες γοβες. Τα μαλλια της επεφταν στους ωμους της ελευθερα.

Παντα πρεπει να ειναι τοσο ομορφη ρε γαμωτο;!

Καθησα διπλα στην Μαρινα και ξεκινησε το μαθημα.

Ειχε αυτο το κρυο βλεμμα και πραγματικα θα ηθελα να μαθω τι την εχει κανει να ειναι τοσο ψυχρη και σκληρη... ηξερα οτι κατα βαθος ηταν γλυκια και τρυφερη. Οταν χτυπησε κουδουνι μιλησε πριν βγουν οι μαθητες εξω:

"περαστε να παρετε τα τετραδια σας απο την εδρα" ειπε ενω εγραφε το βιβλιο υλης χωρις καν να μας κοιταξει.