Αγαπητή κ. Αθανασίου...

'Έρχομαι για εσενα...'

Ποβ Ελενας

"αχχ Αθηνα" αναστεναξα δυνατα ενω ενιωθα την γλωσσα της μεσα μου.

Εσπρωξα το κεφαλι της επικυνδυνα πιο κοντα μου αφου τελειωνα.

Εβγαλα αλλον εναν δυνατο αναστεναγμο λεγοντας το ονομα της και καθως τα ποδια μου ετρεμαν, το αιμα μου εβραζε μεσα μου και η θερμοκρασια του κορμιου μου ηταν αρκετα υψηλη, τελειωσα.

Ανεβηκε στο υψος μου και με φιλησε γλυκα.

"καληνυχτα" ειπε φανερα κουρασμενη απο την μεγαλη μας νυχτα

"καληνυχτα" απαντησα χαμογελωντας και δινοντας της ενα απαλο φιλι στο μαγουλο.

Ποβ Αθηνα

Ανοιξα σιγα σιγα τα ματια μου και ειδα απο το παραθυρο πως ηταν ακομα νυχτα. Κοιταξα το ρολοι που εδιχνε πως η ωρα ηταν 5:30.

Σκεπτομενη αν πρεπει να φυγω ή να μεινω αποφασισα πως θα ηταν καλυτερο και για τις δυο μας να φυγω. Γιατι αν εμενα το πρωι θα ηταν δυσκολο.. θα υπηρχε αμηχανια και φυσικα θα το μετανιωνε.. ηξερα πως θα το μετανιωνε.

Σηκωθηκα σιγα απο το κρεβατι και μεσα στο σκοταδι αφου μαζεψα απο κατω και εβαλα τα εσωρουχα μου μαζι με την μπλουζα μου, αρχισα να ψαχνω το παντελονι μου.. αλλα δεν το εβρισκα.

Ενω προσπαθουσα να το βρω επεσα πανω στο κομοδινο κανοντας θορυβο.

"μαλακισμενο" ψιθυρισα

Και ειδα το πορτατιφ να αναβει.

Ωραια!

"αθηνα τι κανεις;" ακουσα και γυρισα να κοιταξω την Ελενα η οποια ετριβε τα ματια της με το ενα χερι της ενω με το αλλο κραταγε τα σεντονια για να καλυψει το γυμνο της σωμα.. θυμιζοντας μου την βραδια μας.

"εμ.. εγω.. βασικα εφευγα" απαντησα διστακτικα

Κοιταξε το ρολοι διπλα της και ρωτησε:

"τι; γιατι;"

"γιατι.. γιατι ρε Ελενα... ξερεις" απαντησα λυπημενα

"Αθηνα οχι.. μην.. μην φυγεις σε παρακαλω, κοιμησου εδω μαζι μου και το πρωι θα σε παω εγω σπιτι"

Δεν μπορουσα να φυγω, ηταν κατι που με κραταγε... ηταν αυτη που με κραταγε.

Ξανα μπηκα μεσα απο τα ζεστα παπλωματα και αμεσως ηρθε στην αγκαλια μου, βαζοντας το κεφαλι της στο στηθος μου.

"Ελενα, δεν μπορω να συνεχισω να σε ερωτευομαι... θα με σκοτωσει αν γινει κατι" ειπα σιγα και ηρεμα