Αγαπητή κ. Αθανασίου...

Και μου ραγιζει την καρδια...

Αθηνας ποβ

Ακομα προσπαθουσα να καταλαβω τι ακριβως ειμαι με την Ελενα. Οι μερες περνουσαν και την μια μπορει να φιλιομασταν και την αλλη να ηταν απομακρη.

Δεν ηξερα καλα αυτον τον Κωνσταντινο και δεν μου αρεσε που εμεναν μαζι...

Ετσι, οπως ολα τα πρωινα σηκωθηκα χωρις κεφι αφου σκεφτομουν ολα αυτα. Σκεφτομαι πολυ τελευταια και δεν μου αρεσει...

Στο σχολειο τα πραγματα ηταν ηρεμα. Δεν την ειχα δει ακομα και αν και ημουν μαζι με τις κοπελες ημουν στον δικο μου κοσμο.

Στο διαλειμμα καθομουν σε ενα παγκακι και ακουγα μουσικη ενω κοιταζα μεσα απο τα γυαλια του ηλιου μου τα παιδια και γενικα το προαυλιο. Δεν ειχα τα κεφια μου...

Οταν ομως την ειδα να βγαινει απο το κτηριο στο προαυλιο, πιθανον για εφημερια, ενιωσα κατι μεσα μου... την χαζευα οση ωρα κοιταζε το προαυλιο για να δει αν ολα ειναι καλα και ετσι μπορεσα να ριξω μια ματια για αλλη μια φορα στο ομορφο κορμι της. Ηταν απλα πανεμορφη.

Οταν ομως ειδα κατι αγορια να της μιλανε για πολυ ωρα και αυτη να γελαει λιγο γιατι ακομα ηταν αυστηρη, σηκωθηκα και πηγα προς το μερος τους.

Παρα τις μικρες μου προσπαθειες να φυγουν δεν ξεκουμπιζονταν και ετσι σκεφτηκα κατι αλλο... πιο αποτελεσματικο:

"Κυρια θελω να σας ρωτησω κατι... ιδιαιτερως" ειπα και κοιταξα τα αγορια.

"Ναι ναι παμε λιγο πιο περα" απαντησε χωρις να μου χαμογελασει... αν δεν ειμασταν στο προαυλιο σιγουρα θα την ειχα φιλησει γιατι αυτο το αυστηρο της ειναι τοσο σεξι!

Οταν απομακρυνθηκαμε αρκετα και ειδε πως δεν μιλαγα με κοιταξε με περιεργια.

"Δεν ηθελες να μου πεις κατι;"

"Εμ οχι κατι συγκεκριμενο απλα αυτα τα αγορια γκομενιζουν πολυ και ναα.. για αυτο" απαντησα αμηχανα ενω επιασα το σβερκο μου

Γελασε και με κοιταξε στα ματια.

"Δεν χρειαζεται να ζηλευεις"

"Δεν ζηλευω"

"Χμ ναι.. ενταξει"

"Τωρα ομως εχω μια ερωτηση" ειπα μην μπορωντας αλλο.

"Πες μου" απαντησε ενω κοιταζε το προαυλιο

"Τι ειμαστε ακριβως;" και καθως τελειωσα γυρισε να με κοιταξει

"Δεν ξερω" απαντησε ενω κατεβασε λιγο το κεφαλι

"Και ποτε θα ξερεις;"