Αγαπητή κ. Αθανασίου...

Δώρα...!

Ελενας ποβ

Η μερα των γενεθλιων της Αθηνας εφτανε και ακομα σκεφτομουν οχι μονο τι δωρο θα της επερνα, γιατι δεν της ειχα παρει στην πραγματικοτητα.. αλλο που ειπα ψεμματα, αλλα και πως θα τα γιορταζαμε.

Ηξερα πως οι γονεις της δεν θα ηταν εδω, ουτε και ο Κωνσταντινος οποτε θα μπορουσα να την καλεσω σπιτι μου.

Να εφτιαχνα κατι να φαμε και μετα ή πριν να της εδινα τα δυο απο τα τρια δωρα. Γιατι ειχα σκεφτει καλα το καλυτερο δωρο απ'ολα και ηθελα να ειναι στο τελος!

~~~

Ημουν στο σχολειο μεσα σε μια ταξη και ελεινα καποιες ασκησεις απο το μυαλο μου για να δω αν βγαινουν ωστε να τις διξω στα παιδια.

Βαριωμουν μεχρι αηδιας και ηθελα να φυγω. Ηθελα να ειμαι με την Αθηνα αυτη την στιγμη.

Αλλα την ειχα προ-τελευταια ωρα και δεν νομιζω να μιλαγαμε καθολου.

Αθηνας ποβ

Ημουν στο προαυλιο για αλλη μια φορα και μιλαγα με την Νικολ. Οι μερες ειχαν περασει πολυ γρηγορα και ειχα αρκετο καιρο να δω την Ελενα αλλα και να ξανα ειμαστε μονες.

Τα γενεθλια μου πλησιαζαν και ανυπομωνουσα. Οταν ερχοταν η μερα αυτη θα ημουν ελευθερη να ειμαι με την Ελενα χωρις να το κρυβουμε.

Την προ-τελευταια ωρα μπηκα στην ταξη και η Ελενα μας μοιρασε καποιες φωτοτυπιες με ασκησεις.

Ενω εριχνα μια ματια σε αυτες προσεξα στο κατω μερος του χαρτιου ενα κιτρινο χαρτακι που εγραφε:

'Την Παρασκευη στις 7 ελα σπιτι μου να γιορτασουμε τα γενεθλια σου.. θα εχω μαγειρεψει...

Ενιωσα τους παλμους μου να μεγαλωνουν μονο και μονο απο το γραμματα της.

Κοιταξα γυρω τους μαθητες για να δω αν κοιταζε καποιος αλλα ολοι ελυναν τις ασκησεις οποτε γυρισα το βλεμμα μου στην εδρα για να βρω την Ελενα, η οποια προς μεγαλη μου εκπληξη με κοιταζε ηδη.

Της εκλεισα το ματι διακρυτικα και εκεινη αμεσως κοκκινησε.

Κοιταξε αλλου για να μην το δω και χαμογελασε.

Ελυσα μια ασκηση γρηγορα για να εχω μια δικαιολογια ωστε να παω στην εδρα και γρηγορα σηκωθηκα απο την θεση μου.

Πηγα μπροστα της και εδειξα κατι στην κολλα μου.

"Εχω μπερδευτει με αυτη την ασκηση.. σωστα το παω;" ρωτησα κοιταζοντας την στα ματια