Αγαπητή κ. Αθανασίου...

Εφιάλτης!

Ελενας ποβ

Ανεσταξα δυνατα "Αθηνα" καθως ενιωσα το αιμα μου τα βραζει απο την απολαυση και το σωμα μου να λιωνει στο αγγιγμα της.

Ναι, το ειχε ξανα κανει...

Ηρθε στο υψος μου και τυλιξε το ενα χερι της στην μεση μου και εφυγε απο πανω μου ενω εγω προσπαθουσα να βρω τον κανονικο ρυθμο της αναπνοης μου.

Με φιλησε απαλα στα χειλη και υστερα καθησε και με παρατηρησε στο πλαι ενω ημουν ανασκελα και ανασαινα γρηγορα.

Οταν γυρισα να την κοιταξω την ειδα να χαμογελαει γλυκα.

Χωρις να πει κατι με εφερε πιο κοντα της και εβαλε το κεφαλι της στον λαιμο μου ψιθυριζοντας ενα απαλο "καληνυχτα"

Παραξενευτικα που δεν ειπε κατι αλλο αλλα ισως ηταν κουρασμενη απο την μεγαλη μας νυχτα.

Ηταν υπεροχα και πρωτη φορα ενιωσα ετσι. Με αντιμετωπισε τοσο γλυκα οσο κανεις αλλος.

Αν και ειχα κανει με τον Κωνσταντινο σεξ αυτο ηταν διαφορετικο.. σιγουρα δεν ηταν μονο σεξ.. ειχε κατι παραπανω.

Ομως ηξερα οτι θα το μετανιωνα αλλα αυτη την στιγμη δεν με ενοιαζε.

Με χαμογελο στα χειλη κοιμηθηκα γλυκα.

~~~

Το πρωι ανοιξα τα ματια μου και αντικρισα την Αθηνα να κοιμαται γαληνια ενω ειχε βαλει το ενα χερι της στην γυμνη μου μεση, θυμιζοντας μου την υπεροχη νυχτα που ειχαμε χθες.

Ομως... οι τυψεις και το μετανιωμα με κατελαβαν και παλι.

Εψαχνα για μπελαδες..

Ηταν μαθητρια μου και ημουν καθηγητρια της. Ωστοσο δεν ηθελα να πιστευει πως ηταν ενα πραγμα της στιγμης.. αν και ταυτοχρονα ηταν. Ηταν τοσο λαθος!

Ημουν στο κρεβατι γυμνη με εναν απο τους μαθητες μου... μία απο τις κοπελες.

Ενιωσα τα χερια της να κουνιουνται στην μεση μου και ανοιξε τα ματια της.

"Καλημερα" ειπε χαμογελωντας.

"Καλημερα" απαντησα γλυκα.

Οταν καταλαβε πως ημασταν γυμνες χαμογελασε ακομα περισσοτερο

"Ωστε το χθεσινο βραδυ δεν ηταν ενα απλο ονειρο" την ακουσα να λεει.

"Οχι δεν ηταν"

"Πρεπει να φυγεις, ετσι;" ρωτησε λιγο στεναχωριμενα