ႏြယ္​..sulay Fic

ႏြယ္​(တတိယပိုင္​း)(၁၄)

ႏႈတ္​ဖ်ားက​ေန အသံလို႔မဆိုသာ​ေလာက္​​ေအာင္​ပင္​
တိုးညင္​းလြန္​းလွတဲ့ ညည္​းသဲ့သဲ့အသံ​ေလးက လူ
နာခုတင္​၏​ေဘးတြင္​ ​မွိန္​း​ေန​ေသာ မင္​ဂြၽန္​း ရဲ႕နား
ထဲသို႔ သိသာစြာတိုးဝင္​လာခဲ့သည္​...

"ဆူဟို....မင္​းသတိရလာၿပီလား"

တိုးဖြညင္​သာလြန္​းလွတဲ့အသံက မ်က္​လံုး​ေတြကို
ဖြင္​့မရခင္​မွာပဲ အၾကားအာရံုထဲကိုစီးဆင္းလာခဲ့​တယ္​...ဒါ..ကြၽန္​​ေတာ္​့သူငယ္​ခ်င္​း မင္​ဂြၽန္​း ရဲ႕အ
သံ​..

"ဆူဟို...မင္​းမ်က္​လံုးဖြင္​့ၾကည္​့ပါအံုး..ဘယ္​လို​ေန​ေသးလည္​း..."

သူငယ္​ခ်င္​းအတြက္​စိုးရိမ္​လြန္​​ေနၿပီး ပ်က္​ယြင္​းယြင္​း
ျဖစ္​​ေနမဲ့မင္​ဂြၽန္​း ရဲ႕မ်က္​ႏွာ​ေလးကိုဖြင္​့လို႔မရ​ေသးတဲ့​မ်က္​ဝန္​း​ေတြၾကားထဲက​ေန​ေျပးျမင္​​မိတယ္​

ဖြင္​့ဖို႔ခက္​ခဲတာမွန္​​ေပမယ္​့ အားယူၿပီးကြၽန္​​ေတာ္​ဖြင္​့ရ
မယ္​ သက္​သာပါတယ္​ဆိုတဲ့မ်က္​ဝန္​းရိပ္​​ေတြကို
မင္​ဂြၽန္​း ကိုျမင္​​ေအာင္​ျပခ်င္​တယ္​ ဒါမွသူလည္​းစိတ္​သက္​သာရာ ရမယ္​​ေလ...

"မင္​ဂြၽန္​း .."

စကား​ေလးႏွစ္​လံုးက.. သူ႔ႏုတ္​ဖ်ားက​ေန အ
ျပင္​ကိုခုန္​​ေပါက္​ထြက္​ဖို႔ အ​ေရး..ဒီလိုအခ်ိန္​မွာ
​ေျပာမျပႏိုင္​​ေလာက္​​ေအာင္​ ခက္​ခဲ​ေနတယ္​..

"ဘယ္​လိုျဖစ္​တာလည္​း ဆူဟိုရာ...ငါ စိတ္​ပူလိုက္​
တာ.."

မင္​ဂြၽန္​းရဲ႕စကား​ေတြကိုနားထဲမွာသာၾကား​ေနရ​ေပမဲ့
​ကြၽန္​​ေတာ္​့​ အသိတရားနဲ႔ဦး​ေႏွာက္​က​ေတာ့ထံုထိုင္​း
ထိုင္​းႀကီးျဖစ္​​ေန​ေသးတယ္​..မၾကည္​လင္​​ေသးတဲ့
​ေခါင္​းကခုထက္​ထိမူးရိပ္​မူးရိပ္​ကမ​ေျပႏိုင္​​ေသး​ေပ
ဒါ​ေပမယ္​့လည္​း..မူးမလဲခင္​ကအ​ေနအထားထက္​
​ေတာ့စာရင္​ကြၽန္​​ေတာ္​ခံႏိုင္​​ေလာက္​တဲ့အ​ေနအထား
မို႔ လဲွအိပ္​​ေနတဲ့ခုတင္​ထက္​မွထရန္​ အားယူလိုက္​
သည္​...

"ထမလို႔လား...လွဲ​ေနပါအံုး ဆူဟိုရ"

"ဟင္​့အင္..လွဲမ​ေနခ်င္​​ေတာ့ဘူး..
မင္​ဂြၽန္​း...ငါ့ကိုထူ​ေပးပါ.."