Chapter Nine: Save by the Bell

226K 2.3K 100
                                    


Alex's Point of View

I sighed in boredom. After meeting the couple in Pampanga, and I after I lose my Ferrari---I am stuck here at the library. Ito lamang kasi ang lugar na hindi pupuntahan ng grupo nina Carmi. I look around. Kokonti ang estudyante, palibhasa tapos na ang midterm. Tapos na ang hapitan sa review.

I remembered the couple in Pampanga. I smirked. I don't believe there is such thing as what she talked about the day I left. Na makikita ko din daw ang lalaking ilalagay ko lahat ng tiwala at pag-ibig ko.

I laughed. How corny. I haven't allowed myself, not even once to fall in love. It's a myth. All I know about are categorized in cheating, lies and pretence. There is no such thing as love.

I heard the bell.

I sighed as I looked at my watch. It's already five in the afternoon, at madalas wala na ng ganitong oras ang grupo nila. I stood up and pick up my things. I have to go home now. Nasa hallway na ako when someone startled me from behind. Nanlaki ang mga mata ko nang makilala na si Fredrick 'yon.

"Fredrick!"

He smirked. "Mukhang iniiwasan mo kami, Alex. Especially me and I wonder why?" he said as he roamed down my body.

Naningkit ang mga mata ko. Naglakad ako uli. Sumunod ito.

"Matapos mo akong iwan sa Pampanga! What do you expect me to feel towards you Fredrick? Magtumalon sa tuwa?" I asked sarcastically.

"Bakit hindi ka ba inihatid ni Montejo? That guy almost drag you to his feet the way you danced with him that night! Bakit hindi ka man lamang ba niya dinala sa isang mamahaling hotel? Nakontento na lamang ba kayo sa kotse niya ha?" patuyang tanong nito.

Naningkit ang mga mata ko lalo na nilingon siya. "Wala ka na roon! Now, get lost!"

Galit na hinablot niya ang braso ko at hinila ako sa isang bakanteng room. Pilit na hinihila ko ang kamay ko pero tila bakal ang kamay ni Fredrick.

"Fredrick, ano ba? Let me go!"

He looked at me angrily. Fire and passion are glinting in his eyes. Pasipa nitong tinulak ang pintuan.

"I am tired of your being coy, Alex! I know you like me and I like you too." Halos itulak na ako ni Fredrick sa may pader, madilim pa naman ang buong paligid ng classroom palibhasa maaga na nawawalan ng klase sa building na ito.

I tried to push him but I know I am not going to win. At higit na matutuwa lamang si Fredrick knowing I am losing this battle. Hindi na ako nanlaban pa but instead I put my hands around his neck at sa buong pagkabigla niya ay madiin na hinalikan ko siya sa labi. I swear I really had to close my eyes in the horror of knowing his lips and mine are now intertwined. I nipped his lower lip and he groaned. Suddenly I could feel his smile while he answered my kiss. Halatang nagulat and yet alam ko na nagugustuhan niya na lumalaban na ako ng halikan sa kanya. He opened my mouth at kahit nanlalaban ang kalooban ko ay hinayaan ko na lamang siya na ipasok ang nagpupumilit niyang dila sa loob ng bibig ko. I could feel his hard arousal beneath his denim pants. At lalo lamang akong nandidiri.

I moaned in protest when his mouth traveled down my throat, his breathing ragged. I know he is enjoying every minute of it. "Hmm, you are so hot. I told you 'wag na natin patagalin ang nararamdaman natin towards one another, Alex. I would like to strip your clothes off and own you at this very room," sa tinig na namamaos na sabi nito. Naninidig ang balahibo ko sa sinasabi niya. This guy is so impossible!

I tried to push him a little and smile at him. "Bakit dito pa? Hindi na lamang sa kama ko kung saan ako mas magiging komportable na paligayahin ka?" I asked seductively. I lick my lower lip. Napalunok ito. His color is fading. And I know he is dying to have me now. Pero kukuha lamang ako ng pagkakataon at sisipain ko ang siraulong manyak na ito!

Forgotten Memories Book 1 (2013)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon