Eugenio Carlos or Gin is perfect. He is tall, handsome and he has money. He is the only son of Governor De Villa. And not to add he will inherit the throne of his father as governor someday.
But love is not the reason why she chose to be with him...
Dinala niya ako sa isang mamahaling restaurant. The lady escorts us to our table. Gin smiled at her and the woman obviously was taken by his charm. Napasimangot ako. Mukhang pag naging boyfriend ko ito tatakpan ko mukha ng wala ng tumingin pa!
Natigilan ako. Pag naging boyfriend ko?
Agad na pinalis ko iyon sa isip. Gin pulls the chair for me, I uttered a small thanks. Naupo na rin ito. Mukhang naka-reserved talaga ang table na 'yon para sa amin dahil in an instant may dumating na agad na appetizer. He asked if I prefer anything at all maliban sa pinahanda nito. Umiling lamang ako. I am not that hungry anyway.
I am too nervous to feel any hunger.
At iyon ay dahil sa kaharap ko. I sipped my wine. He looked at me matapos na maiwan kaming mag-isa. Ayan na naman. Nakakalokong mga ngiti at ang mga mata niya...
Nagpa-opera kaya ito ng mata? Kasi wala pa akong nakita na ganito ka-expressive ang mga mata. I cannot take this anymore!
"Pwede ba, Gin, don't look at me like that! Naasiwa na ako," I snapped.
Natigilan ito. Nawala ang ngiti sa labi. "What's wrong with me looking at you? Alangan naman na nag di dinner tayo eh sa kisame ako nakatingin!"
I glared at him. "Pilosopo!"
He chuckled. Nangalumbaba ito sa mesa habang nakatingin sa akin. "Do I make you feel nervous? I didn't know you are this grumpy all of a sudden."
Naningkit ang mga mata ko. "Don't flatter yourself too much."
He laughs. Naiiling na sumandal ito sa upuan. Iniikot ang tingin. "This place is good. We should dine here more often."
More often? Does he want to make this regularly? Dining out with him?
I smiled wryly. "I believe there is a much more important girl you should be with than to hang around with me."
Napaangat ang kilay nito. "Yeah."
I feel disappointment sa sinagot nito. Hindi man lamang nambola!
"And she is here with me," he grinned at me.
I could feel the rush of heat coming through my cheeks. Kasabay ng pagkabog ng dibdib.
Natigil lamang kami sa pag-uusap nangg dumating ang main course. Natahimik saglit kami. Pero paminsan-minsan nagtatanong si Gin. Sinasagot ko naman ng maiikling sagot. Ayokong ikwento ang buhay ko.
He is a stranger. A total stranger.
"How about your mom? Is she living abroad?" curious na tanong nito. Nasabi ko na kasing patay na ang Papa ko.
I stiffened. It's like cold water splashed through my spine when I heard his question. Humigpit ang pagkakahawak ko sa fork.
"She is dead too," malamig na sagot ko. I drew a deep breath na nagpunas ng labi. "I don't want to talk about my family."
Gin's Point of View
Napakurap ako na natigil sa pagkain nang marinig ko ang sinabi niya. Napatingin ako sa mga mata nito pero mabilis nitong iniiwas.
"I am sorry, I didn't mean to--"
I sighed ang hindi ko na magawang ituloy ang sasabihin. Nakalimutan ko na napaka-private na tao ni Isabella. Iniba ko na lamang ang usapan. Nagkuwento na lamang ako tungkol sa buhay ko sa Amerika kahit hindi siya nagtatanong. I do not want to ruin our first date.
But she asked if it's okay na umuwi na kami. Even if I want to have her company and know her, it looks like na nawala na siya sa mood. I have never seen her look like this. She didn't speak when we leave the restaurant. Nasa parking lot na kami when I hold her hand na pasakay na sa kotse.
"Bella."
She looked at me with that kind of eyes that hold coldness and misery at the same time. Napakurap ako.
"Hey," I said slowly na masuyong iniangat ang baba niya so I could look directly into her eyes. "What's wrong? I didn't mean to ask too personal questions."
She closed her eyes and drew a deep breath. I was so close to kissing her. Her mouth is inviting enough for me to possess it. I sighed.
"Nothing. I---I am just tired."
"Are you sure?"
She tried to smile. "Yes."
I drew a deep breath. I look around. May ilang mga taong naglalakad sa baywalk. I looked at her. "Walk with me."
Kumunot ang noo nito. Nilingon ko ang ilang mga magkapareha na naglalakad. Napakurap ito na sinundan ng tingin ang tinitingnan ko. Hinila ko na siya. Wala itong magawa kung hindi sumunod.
Ni hindi ko binitawan ang kamay niya. At hinayaan lamang naman niya na hawak ko iyon. I filled my lungs with air. I have never felt peace since I came back but now.
And this night became more special now that I am with her. I tried to laugh it off. Napakurap si Isabella na napatingin sa akin.
"What's funny?"
Napapangiti na umiling lamang ako. "Nothing. I don't know but this is my first time to walk around here. Ganito ba ang ginagawa ng mga nagdi-date rito?" I asked curiously na nilingon ang ilan mga tao na nasa likod namin na magkaakbay. Ang iba naman na nakaupo na nadadaanan namin ay nag---
Napalunok ako. Pati si Isabella ay napatingin sa tinitingnan ko. Natigilan ito at mabilis na iniiwas ang tingin.
"Malay ko. Ngayon lamang ako naglakad dito," sagot nito na sa iba nakatingin.
Napakurap ako na patay-malisyang iniiwas ang tingin. "Hindi ko alam na okay na pala sa Pilipinas na maghalikan kahit saan," wala sa loob ko na sabi.
Hindi umiimik si Isabella. Nilinga ko ito. I saw her blushing. I smiled secretly. I easily pulled her to my body and put my arms around her waist.
She gasped at gitlang napatingin sa akin. "Gin!"
I chuckled. "What? Malamig eh."
She tried to push me and I only held her closer. "Gin! Ang init kaya!"
Natatawang inalis ko na lamang ang kamay ko sa balikat niya at nakontento na lamang na hawakan siya sa kamay. Nakangiti lamang na tinitingnan ko siya habang naglalakad kami.
"At least may edge ako against that guy." She stopped and looked at me. Nakakunot ang noo. I smiled at her warmly. "You never hide your true feelings when you are with me."
VISIT Forgotten Memories Page on Facebook
www.facebook.com/ForgottenMemories.mechaniclady
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
PREORDER NOW TO GET FREE VVIP PASS at www.nobelista.com
