The Ignored Wife (Published by PSICOM)

15: Presumption

"Don't wait for someone to open the door for you." -jazlykdat

***

Published by PSICOM. Available in all leading bookstores nationwide.

***

Lianna was teaching the kids with multiplication shortcuts when Chad approached them.

"Ms. Lianna, susunduin daw po kayo ng driver ni sir Vaughn mamayang alas-onse." Hayag nito.

"Ako ba? O yung mga bata lang?" kunot-noo niyang tanong. Hindi umuwi kagabi si Vaughn at hindi niya rin alam kung saan ito nagpunta basta na lamang itong nagpaalam after dinner.

Siguro ay gusto nitong makabawi sa mga bata. He usually bonds with them after dinner.

"Kayo raw pong tatlo Ms. Lianna," Chad answered politely.

She was a bit surprised. Scratch it! Surprised is even an understatement. Dati kasi ay hindi naman siya kasali kapag pinapasundo nito ang mga bata.

She looked at the clock. It's already 10 o'clock in the morning. Niyaya na lamang niya ang mga bata na magbihis na. She also needs to prep up.

She feels nervous. First time kasi itong nangyari.

Did Vaughn finally realize that the kids need a family?

Mas lalo siyang kinabahan nang ihinto ng driver ang sasakyan sa tapat ng V.F. building. The last time she was at the place, she was so scared.

She inhaled deeply as she earned the courage to step out of the car.

Humawak ang mga bata sa magkabilang kamay niya. The guards greeted them as they entered. Pati ang mga bata ay magiliw na bumati sa mga ito.

Pamilyar na rin siguro ang mga guwardiya sa mga bata dahil ilang beses na silang nakapunta. Ang ipinagtaka lang niya ay kung bakit pati siya ay kilala ng mga ito.

Hinila siya ng mga bata papunta sa private elevator. Sila pa ang pumindot ng 30 sa button.

"I'm so excited!" Vanna squealed as the elevator moved up.

"Me, too." Saad naman ni Liam.

"Where do you think are we going Mommy?" Vanna asked her. Nagkibit-balikat naman siya. Saan nga ba? Ni hindi man lang niya naisip mag-dress. Nag-jeans na lang siya at simple tee.

She was welcomed by the familiar gray and white office. It looks the same, the L-shaped leather couches, the computer arrays na wala namang gumagamit at ang reception desk kung saan nakaupo ang sekretarya.

"Ms. Lianna!" masayang sambit ni Dinna nang makita siya. She immediately stood up and approached her. Binati ito ng mga bata bago bumitaw sa kamay niya at tumakbo papunta sa opisina ni Vaughn.

Dinna is Vaughn's secretary. They were together in this office once upon a time until that gun-pointing incident that scared her most.

Bumalik na naman sa ala-ala niya ang nangyari noon. Vaughn only did it to protect her pero ito pa ang pinag-isipan niya ng masama.

She shook her head at her own thoughts. Wala nang dahilan para alalahanin pa niya ang nangyari noon. It already happened. Ang magagawa na lamang niya ay matuto sa nangyari.

Nakipagbeso siya sa sekretarya.

"Asawa ka pala ni sir Vaughn. Hindi mo man lang sinabi." Natatawa nitong saad. She just smiled.

"Ahy sorry, Ma'am Lianna pala." Sambit nito na parang nahihiya.

"Ano ka ba? Huwag mo na akong tawaging Ma'am. Lianna na lang." Hayag naman niya rito. Napangiti ito sa sinabi niya.