We zitten nu aan het ontbijt,ik probeer het geflirt en geklef van Benjamin en Guillermo te negeren, maar dat lukt niet zo goed,ik wordt er verdrietig van en begin me steeds meer een echte trut te voelen, ik eet heel deprimerend mijn ontbijt verder op. Iedereen ziet dat het me pijn doet. Maar ik moet er mee leren leven,want waarschijnlijk woon ik hier voor de rest van mijn leven. Ik ga vanaf vandaag naast Djamila en Stijn liggen. Benjamin kijkt heel de tijd naar mijn depri face. Ik kijk terug,hij kijkt weg.
We gaan weg als we ontbijt op hebben. Maar ik weet niet waar naar toe. OMG!!
Dit was hoofdstuk 12, hopelijk is het leuk om te lezen,en ik hoop dat jullie er een beetje een idee bij hebben en het een beetje begrijpen. Zo niet, dan hoor ik dat graag in de reacties daar mogen ook je vragen gesteld worden en dat kan ook privé.
