Ik voel me heel misselijk al bijna een maand is dat zo. Ik geef over. Mascha komt naar me toe. He gaat het wel? Ja. Quinty komt nu ook even kijken. Wow wat zie je wit!! Ja ik weet het. Kom eet wat. Ik heb geen honger. Wij gaan nu naar de dokter. Nee hoeft niet. Het gaat al weer. Zeg ik verward. Ik val neer op de grond. He. Ik ga een dokter bellen. Zegt Quinty. Haal Benjamin. Zeg ik hoestend. Benjamin komt er aan gerend en Stijn ook. He. Zeg ik zwak. He. Zegt Benjamin. He. Zegt Stijn. Hoe voel je je? Misselijk en duizelig. Au!! Au!! Waar heb je pijn? M'n buik. Ik raak bewusteloos. 5 minuten later...
Ik hoor Stijn huilen en open m'n ogen. Iedereen zit nu bij me. Benjamin heeft mijn hand vast. Waar ben ik? Ik wil opstaan,maar Benjamin legt me weer neer. Wat is er gebeurd? Weet je dat niet meer? Nee. Au!! Au!! Sjj. Het doet zoveel pijn. Snik ik. Benjamin knuffelt me en wrijft over mijn rug. Ik ben bang. Dat hoeft niet, het komt goed. Denk je? Dat weet ik zeker. Ik hou van je. Ik ook van jou. Benjamin en ik zoenen. De dokter is er. Zegt Quinty. Wie is de patiënt? Ik. Oké dan gaan we je maar eens onderzoeken.
Een halfuur later...
Je bent zwanger. Wat?! Ik hou mijn hand voor mijn mond en er rollen tranen over mijn wangen.
10 minuten later...
De dokter is weg. En? Jongens ga even zitten. Ik ben een soort van euhm... zwanger. Echt?! Ja. Benjamin knuffelt me en hij kust me. Maar ik laat het adopteren. Wat?! Ik ben 17, ik wil niet nog eens mijn school verkloten, dit jaar is heel belangrijk voor me,mijn examen jaar, dat snappen jullie toch ook wel? Ja. Ik denk er nog over na, maar ik denk dat het adoptie wordt. Oké.
Ik begin te huilen. Het kan niet waar zijn!! Fuck!! Fuck!!
