Benjamin huilt al sinds dat ie moet slapen. Hij ziet et namelijk moe uit. De rest blijft nog wakker samen met mij. Ik weet niet wat er is,zal ik het vragen? Schatje wat is er? Benjamin? Ik... Ik... Ik... sjj wat is er? Ik ben bang!! Waarvoor? Ik wil gewoon naar huis!! Waarom? Ik mis mijn familie gewoon zo!! Dat snap ik, ik snap het. Ze zijn bij je,misschien zie je ze niet maar ze zijn bij je. Benjamin huilt nu overstuur. Sjj. Kom is hier. Ik wrijf over zijn rug. Sjj. Benjamin raakt in paniek. Rustig maar, het is oké. Wat nou als ik wilde dat mijn familie dood ging? Dat wilde je niet. Hoe weet je dat? Dat weet ik gewoon,zo ben je niet. Ik ben gewoon zo gestresst,het wordt me gewoon te veel. Dat snap ik wel. Ik ben gewoon zo moe. Ga maar lekker slapen. Ik blijf bij je. Echt? Ja echt. Ik kus hem. Benjamin sluit zijn ogen. Hij probeert te slapen. Niet veel later...
Ik zit film te kijken,opeens hoor ik een hele oversture Benjamin. Hij is ontzettend bang en verdrietig. Ik loop naar hem toe. He. Rustig maar. Wat is er toch? Ik had een nachtmerrie. Waar ging die over? Over mijn familie en dat het mijn schuld is dat ze dood zijn. Wordt is rustig. Het is jou schuld niet. Kom is hier. Sjj. Wat is er toch allemaal aan de hand? Ben je ziek aan het woorden soms? Ben je ergens zenuwachtig voor? Vertel het me eens. Ik wil je niet teleurstellen. Dat doe je ook niet. Dat zul je nooit doen. Ik heb pijn. Waar?
In mijn buik en hoofd. Ik ben misselijk. Hij begint te kokhalzen. Ik pak snel een emmer. Een hele straal kots gaat de emmer in. Hij kokhalsd met er komt niets uit. Ik klop op zijn rug. Hij moet heel erg huilen. Sjj gooi het er maar uit. Ik klop nog steeds op zijn rug omdat er niets uit komt. En flats weer een straal,maar deze keer vol op mij en op de vloer zelfs hierop: mijn nieuwe shirt,mijn nieuwe broek,tas,schoenen en mijn handen er zit zelfs een beetje in mijn haar. Ondanks dat het heel vies is,ben ik niet boos op hem. Klaar? Hij knikt. Oké. Ik gooi de emmer leeg en spoel die af met heet water. Sorry. Snikt hij. He het geeft niet. Je kunt er niets aan doen. Ik maak het zo wel weer schoon. Rustig maar. Zullen we even koorts meten? Ja is goed.
Even later...
Ja 39 graden. Blijf jij maar in bed. Ik zorg hier wel voor. Ga maar lekker slapen. Ik loop met tranen in mijn ogen naar de rest. Als ik bij de rest ben barst ik in tranen uit. Wat is er met jou gebeurd? Sorry. Ik ben het beu, ik ben facking moe, zit ik net eindelijk, jankt mijn facking vriendje, is facking over de facking zijk, kotst me onder mijn tas en de halve facking vloer, en wie mag dat weer opruimen?! Ik natuurlijk,want ik ben hier de opruimhoer!! Ik ben het spuugzat!! Hij kan er niets aan doen,maar ik ben het beu!! Als ik straks weer gestoord wordt dan bekijkt ie het maar. Ik ben zo moe. Snik ik. Ik zak in elkaar. He. Rustig maar. Ondanks dat ik vies ben, komt Stijn naar me toe en troost me. Ik kan niet meer,vannacht heb ik geen oog dicht gedaan, omdat ik wil dat iedereen zich veilig voelt, toen sliep ik eindelijk en toen moest Ella huilen,want die had honger, ik gaf haar drinken wat ze altijd drinkt en toen kon ik niet meer slapen en ging mijn script maar doornemen. Ik ben echt zo moe. Dat snappen we,maar voortaan hoef je echt niet wakker te blijven voor ons hoor. Weet je wat jij gaat douchen je omkleden en daarna naar bed,dan maken wij alles wel schoon. Echt? Ja tuurlijk. Dank jullie wel. Geen probleem. Kom douchen anders krijg je geen kusje. Oh dan ga ik maar snel want ik wil zeker wel een kus van jou. Nou hup douchen dan. Ja mam. Is goed mam. Doe ik mam. Goed dochter van me. Stijn en ik moeten allebei lachen. Ik ga douchen.
Na dat ik gedoucht heb ga ik nog even naar de rest. Alles is opgeruimd!! Dank jullie wel. Geen probleem. Stijn en ik zoenen. Hou van je. Ik ook van jou hoor. Mooi. Wil je met me trouwen? Ja ooit. Mooi. Oké. Ik ga naar bed. Is goed. Welterusten. Zegt iedereen. Welterusten.
Dit was hoofdstuk 59, laat me weten wat jullie er van vonden!!
