MONTGOMERY 1 : Caught (Published under PSICOM)

Kabanata 38

Boss

"Adrianna?"

Mabilis akong nilapitan ni daddy. They were all in the living room. Marahan akong ngumiti sakanya dahil kita ko ang pag-aalala sakanya.

"We never wished for Don Claveria's death. It was all business. Kailangan nila ng tulong, binigay namin. Sinangla nila ang lupa nila and we accepted it. Pero alam mo din na kailangan namin ng pera noon. Hindi na kami umaasa sa business ng lolo mo."

Paliwanag ni daddy. I nodded. I understand them. Hindi ko naman sila sinisisi. I will never blame them.

"It's okay dad. I already said sorry-"

"What?! Bakit kailangan mong humingi ng tawad?" Putol ni Tito Ivor sa sinabi ko.

"They should be thankful. Kung hindi dahil sa atin ay wala silang tinutulugan ngayon. Para namang hindi sila nakinabang sa ginawa natin." Inis na dagdag ni Tito Ziel.

Mabilis siyang sinapok ni Tita Pia kaya natahimik siya.

Napakagat ako sa labi ko at napatingin sa mga pinsan ko. Seryoso lamang silang nakikinig.

"Para wala na pong gulo.." mahina kong bulong.

"Kahit kailan ay hindi namin naisip na humingi ng tawad. Wala tayong kasalanan sakanila at mas lalong hindi ko matatanggap na ikaw ang humingi ng tawad. Wala kang kasalanan! Hindi ko matatanggap na ang anak ko ang mag durusa dahil lang doon!"

Galit na galit na wika ni dad. Lumapit ako sakanya at hinawakan siya sa kamay. Kumalma siya dahil doon.

"Tapos na dad. Nasaktan sila.. nasaktan tayo. Tapusin na natin doon. Baka lumala pa." Huminga ako ng malalim at ngumiti ng marahan.

"Pasok na po ako sa kwarto ko." Mahina kong sabi at hindi na sila hinintay sumagot.

Sobrang bigat ng puso ko para kausapin at harapin ang isyu na 'yon ngayon.

Umakyat ako sa kwarto ko. Inalis ko ang sapatos ko at pabagsak na humiga sa kama. Kinumutan at yinakap ko ang sarili ko. Naramdaman ko nanaman ang pag patak ng mga luha ko.

Mahal kita

Naniniwala ako sakanya. Hindi siya nag sisinungaling sa akin nang sabihin niya 'yon. Hindi niya lang sinabi.. pinaramdam niya din 'to. Naramdaman ko kung gaano kasarap mag mahal ang isang Evander Caden Claveria.

Sa lahat ng mga bagay na sinabi niya sa akin ay 'yun ang hindi ko make-kwestyon dahil yun ang pinaka totoo.

Pero kaya bang takpan ng pagmamahal na 'yon lahat ng kasinungalingan sa amin? Gaano ba kalakas ito para mag tagumpay?

Paano ko malalaman kung anong gagawin?

Anong kayang gawin ng salitang 'yon?

"Anak?"

Napalingon ako sa pintuan ko at pumasok si mommy sa loob ng kwarto ko. Umupo siya sa tabi ko kaya umupo rin ako.

Yinakap ko ang mga tuhod ko.

"Kinwento ni Agatha sa akin ang nangyari sa inyo ni Evander"

Napayuko ako sa sinabi niya. Humigpit ang pagkakayakap ko sa tuhod ko. Naramdaman ko nanaman ang pag patak ng luha ko.

"Ma, ang sakit pala mag mahal." Napahikbi ako sa mismong sinabi ko.

Sobrang sakit ng puso ko na hindi ko na alam ang gagawin. Napaangat ako ng tingin dahil hinawakan niya ang kamay ko. Nakangiti siya sa akin.