Chapter 11 - Her warmth

181K 4.6K 483
                                    

Chapter 11

Hansel's POV

I CAN'T bear to see her cry. Pakiramdam ko nanghihina ako, physically and emotionally. This was entirely my fault. Hindi ko na dapat siya pinilit na makita ang parents niya. Nasasaktan tuloy siya.

Umalis kami sa subdivision nila at napagdesisyunan kong mamasyal muna kami bago kami bumalik sa vampire city. Una naming pinuntahan at ang simbahan. Mag-isa siyang pumasok sa loob dahil hindi naman ako puwedeng do'n. It was one of our weaknesses. Our immortality and power will be gone if we enter a church. May mga ibang vampira nagpapabasbas sa pari para maging tao.

I have waited for her outside the church. Sa harap ng simbahan ay isang park at may mangilan-ilan na namamasyal. Karamihan ay pamilya.

I envy these people. They have experienced a normal happy life. My family raised me to be a strong and cold. When my grandfather was still alive, he always told me to set aside emotions because it will be our downfall. I am the future King of our kind and this burden inside me keeps on growing. I don't have doubts about myself, it's just sad that I didn't experience a happy life. But I know a lot has change when I welcomed Ingrid in my life. She has now the big part of me and I am not afraid to give everything away just to be with her.

A man selling a balloons walked passed me and I called him to buy the entire balloon. I don't know how to court but I hope Ingrid would appreciate this.

Lumabas siyang simbahan with a smile on her face. Her warm smile makes my heart melt. Prophecy or not, I know she's only for me.

"Para sa akin na 'yan?" masaya niyang sabi nang makita niya ang mga hawak kong balloon.

"Yes. Do you like it?"

"I love it!" she exclaimed and I've never been so happy. Itinali ko sa pulupulsuhan niya ang string ng balloons at nagsimula kaming maglakad.

Tumakbo naman siya at hinila niya ako pumunta sa isang vendor na nagtitinda ng parang sapot. It has different varieties of color and it was weaved in a stick.

"Cotton candy ang tawag dito," she said to me. Inabot sa kanya ng lalaki ang cotton candy na sinasabi niya. She fished her hands on her pocket when her eyes widened.

"May problema ba?" nag-aalala kong tanon sa kanya.

"Nakalimutan kong magdala ng pera," she said pouting and her face was flushed with embarrassment. Halos matawa ako sa mukha niya. God, she's cute.

"Don't worry about it," binigyan ko ng pera ang tindero.

"Thank you," then she giggled.

Nauna siyang naglakad sa akin at tiningnan ko lang siya. Wala sa sarili na napahawak ako sa dibdib ko. Malala na ako. I've never thought that I am capable to love a girl like this.

Naupo siya sa bench na nalililiman ng kahoy. Tumabi ako sa kanya habang siya ay nag-e-enjoy sa cotton candy niya.

"Ate, Kuya, PDA po kayo!" Sabay kaming napalingon sa nagsalitang bata. Nak ng! Kailan pa 'yan diyan?

"Magkasama lang kami. Hindi 'yon PDA," sabi ni Ingrid.

"PDA 'yon! Bad kayo!" Nanduro pa siya na parang nambibintang.

"Hoy! Tumigil kang bata ka!" pagalit kong sabi sa kanya.

"Hansel, huwag mong patulan ang bata," mahinang sabi ni Ingrid. I hissed.

"Boypren mo ba siya, Ate? Napakawalang-kuwenta naman niya!" Walang kagatol-gatol na sabi ng bata.

"Anong—"

Vampire City: Not Your Ordinary Vampire StoryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon