Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Lauren's POV
"Τι προσπάθησε να σου κάνει;" ρωτάει ο Ντίλαν μόλις μπαίνουμε μέσα στο σπίτι. Σε όλη την διαδρομή δεν μίλησε, κοίταζε μόνο τον δρόμο ήσυχος, χωρίς να μιλάει. Ούτε η ανάσα του ακούγονταν.
"Προσπάθησε... Να με φιλήσει." αμφιβάλλω για το αν σκέφτομαι σωστά τώρα, μιας και προτού λίγο γδάρθηκα με τον Χάρρυ και τώρα τον καλύπτω.
Αλλά δεν το κάνω για αυτόν. Για μένα το κάνω. Για να μην καταστρέψω την σχέση μου με το αγόρι μου. Είμαι βέβαιη πως θα καταλάβει ότι δεν ήταν δικό μου λάθος αν του εξηγήσω, ωστόσο είμαι πολύ κουρασμένη για να ασχοληθώ με όλα αυτά. Νιώθω πως όσο θα βρίσκεται ο Χάρρυ στην κλινική, θα γραφτεί βιβλίο με τα πράγματα που ο Ντίλαν δεν θα ξέρει.
"Ήταν μεθυσμένος... Ή κάτι;" αφήνει τα κλειδιά του αυτοκινήτου στο τραπέζι του σαλονιού και με ακολουθεί στην κουζίνα.
"Όχι. Απλά είναι τρελός. Παίρνει ναρκωτικά, ένας δύσκολος χαρακτήρας."
Γνέφει όταν τελειώνω. Χαίρομαι που είναι τόσο κατανοητηκός και ήσυχος. Περίμενα να είχε θυμώσει που ξέσπασα έτσι και που περνούσα χρόνο με έναν ψυχωτικό άνθρωπο. Εγώ πάντως έχω απογοητευτεί από τον εαυτό μου, πλέον.
"Θες να πας για ύπνο;" με ρωτάει. Γνέφω και ανοιγοκλείνω γρήγορα τα μάτια μου προσπαθώντας να διώξω το τσούκσιμο της κούρασης που τα κουράζει τόσες ώρες.
Φιλάει απαλά το μέτωπο μου και πιάνει το χέρι μου, καθώς και οι δύο προχωράμε πάνω.
[...]
Σήμερα είναι Σάββατο και δεν δουλεύω, εκτός και αν με καλέσουν για κάτι επείγον... Που ελπίζω να μην χρειαστεί. Θέλω να περάσω χρόνο μακριά από το νοσοκομείο, να ξεχάσω κάποιους και κάποια πράγματα.
Σήμερα θα κάνω μια βόλτα μέχρι το ανθοπωλείο που είναι κοντά στο νοσοκομείο. Αλλά θα προσπαθήσω να αγνοήσω το γεγονός πως περνάω από μπροστά του, στον γυρισμό για το σπίτι.
