Chapter 12

921 145 258
                                    

Harry's POV (fuckyeah)

Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.

Harry's POV (fuckyeah)

Για τον Ντίλαν... Για τον Ντίλαν... Για τον Ντίλαν... Για τον Ντίλαν... Για τον Ντίλαν... Για τον Ντίλαν... Για τον Ντίλαν...Για τον Ντίλαν...

Τα λόγια της μικρής αθώας ξανθιάς παίζουν μέσα στο κεφάλι μου καθώς ανεβαίνω επάνω στο δωματιο μου. Τι είναι αυτό δηλαδή;

Κάποια νέα μέθοδος για να ρίχνεις τους άντρες προσφέροντας τους λουλούδια, λες και είναι γκόμενες;
Ωστόσο, είμαι σίγουρος πως αυτός ο Ντίλαν θα φαίρεται σίγουρα σαν γκόμενα. Θα φοράει κάθε μέρα το καλύτερο του κουστούμι που θα είναι σιδερωμένο και πανάκριβο, και θα γκρινιάζει όταν δεν θα το βρίσκει στην θέση του.

Τα μαλλιά του θα είναι τακτικά φτιαγμένα, με εκατό κιλά ζελέ και θα καρθευτίζεται σαν μαλάκας μισή ώρα, καμαρώνοντας τις τρίχες του. Θέλει μήπως να καμαρώσει και τις δικές μου; Αν κατάλαβε ποιές εννοώ...

Και φυσικά, η κλωνοποιημένη κοπέλα του θα αισθάνεται τόσο περήφανη που είναι μαζί του. Ας χαλαρώσει λιγάκι! Δεν την έχει καν πηδήξει. Ή τουλάχιστον, έτσι πιστεύω. Θα έπρεπε να την ανησυχεί ή έστω να την προβληματίζει που έμπλεξε με έναν σεξοφοβικό.

Πάντως, θα μπορούσα να την κάνω να αισθανθεί τόσο όμορφα. Αποκλείεται να μην το απολαύσει. Πιστεύω πως είναι το όνειρο κάθε αγοριού. Η αθωότητα μπλεγμένη με την απόλυτη εξυπνάδα. Και ποιός δεν θα ήθελε ένα αθώο στόμα γύρω του, που να είναι τόσο έξυπνο στο να ξέρει τι να κάνει.

Αυτή είναι μια από τις πιο αρρωστημένες μου σκέψεις. Για το τι θα μπορούσα να κάνω εγώ στην Λόρεν και η Λόρεν σε εμένα. Μετά προσπαθώ να συνέλθω και δεν μπορώ, γιατί ξανά θυμάμαι πόσο απόλαυση θα ήταν να βλέπω το όμορφο προσωπάκι της να βογγάει, ενώ τελειώνει ενάντια στην λυσσασμένη γλώσσα μου.

-Toxic. Où les histoires vivent. Découvrez maintenant