The Perfect Girl

Chapter Forty

Kazumi's POV.

"Bye guys!" Sabi ko.

"Byee!" Sabi naman nila at tuluyan na kaming pumasok ni Zami sa loob ng bahay.

"Kazumi," tawag sakin ni Zami, kaya tumingin naman ako sakanya. "What?"

"Marami pa tayong pag uusapan."

"Yeah right, but first, let us go to oma!" Pag papalusot ko.

"What?! Oma's home already?!" Masayang tanong niya, kaya sinagot ko naman siya. "Yes my sister, yan kasi, you weren't here when Oma arrived."

"Yeah yeah. I'm sorry okay? Alam mo kasi, I got out of the house like, 7am in the morning, so malamang, di ko siya naabutan."

"Yeah. Well, I guess she's now awake? Let's cook her merienda kaya?" Sabi ko at alam kong kumikislap ang mga mata ko. Wanna know why? Kasi isa akong pro in cooking, well not bragging, okay? Sabi nga nila, mom and dad, mas magaling pa raw akong magluto keysa sa mga chefs namin sa bussiness eh. Pero siyempre! Walang makakatalo kay Nanay.

"Hm... well, great idea sister." Sabi niya sabay apir!

"Tara!" Sabi ko at hinila siya papuntang kitchen.

"Di ka rin atat noh?" Tanong niya sakin habang naghuhugas ng mga kamay.

"Hindi naman!" Hyper na sagot ko sakanya.

"Ahh, kaya pala hyper na hyper ka." Sabi niya.

"Oo na lang." Natatawa kong sabi.

"Sige, start na tayo?" Tanong niya.

At nag simula na kami.

If you guys are asking anong lulutuin namin, it's letche flan.

Favorite kasi yun ni Oma.

*

Nasa gitna kami ng pag luluto, nang biglang may nag salita. "Hm... is that what I think it is?" Tanong ni Oma.

"Oma!" Sabi ni Zami sabay lapit, at hug kay Oma.

"Kakay!" Sabi naman ni Oma habang magkayakap sila. Natawa naman ako. Ang tanda tanda na ni Ate, Kakay parin ang tawag sakanya ni Oma.

"Oma! Ich bin kein kind mehr!" Natatawang sabi ni Ate at kumalas na sa yakap. (Tanslation: Grandma! I'm not a kid anymore!)

"Lo sé. Sin embargo, estoy acostumbrado a llamar por ese nombre." Sabi ni Oma. (Translation: I know. But I'm used at calling you by that name.)

"¿Es eso así, Oma?" (Translation: Is that so, grandma?)

"Yes my dear." Sagot sakanya ni Oma.

"Well, starting from now on, Oma, you must call me Amy." Amy?

"Amy?" Sabat ko sa usapan nila.

"Yes."

"Where did that name came from?" Tanong naman ni Oma.

"Pen name. Sa Kazami so yeah.."

"Ahh." Sabay na sabi naming dalawa ni Oma.

"So... girls, what are you cooking?" Tanong ni Oma at tiningnan ang steamer.

"What? Di kayo sumasagot? Hm... let me guess? My fave.?" Sabi ulit ni Oma.

Tumango naman kaming dalawa ni Amy.

Oh diba. Para di kayo malito, Amy na tawag ko sakanya.

*

Tapos na kaming mag steam. Nasa freezer na yung letche flan. Pinapalamig namin, para masarap.

"Kunin na natin?" Tanong saakin ni ate.