The Perfect Girl

Chapter Fifty Eight

Kazumi's POV.

Nagising ako ng dahil sa malamig na tubig na dumaloy sa aking katawan.

"Buti naman at, nagising ka na, prinsesa." Nakangisi niyang sabi. 'Di ko pa nakikita ang kanyang mga mata tanging mga labi niya lang ang nakikita ko. Pero sa boses niya pa lang, kilalang kilala ko na siya.

"Why are you doing this, Elle?" Walang bahid na galit sa aking tono ngunit parang akong isang batang humihingi ng rason upang hindi iwan ng magulang. (Lol)

"Bakit? 'Di mo pa rin ba alam?!" Tumaas na ang tono ng pananalita niya. Ngayon ko lang nakitang ganito si Elle. 'Di ko alam kung matatakot ba ako o maaawa sa kanya.

"Mag tatanong ba ako kung 'di ko alam?" Tumawa ako. Tingnan natin kung hanggang saan ang pasensya mo, Elle. (Lol again)

"Argh! Nakakainis ka ha!" At may kinuha siya sa side— sa mesa, specifically —na ngayon ko lang napansin —na punong puno ng mga armas.

At anong kinuha niya? Tubo. At mabilis siya nakalapit, sabay hampas saakin ang tubo. 'Di man lang ako kumibo.

Ganyan na ba ako ka manhid dahil sa pag break namin ni Lucas? Joke!

At nakuha ko pang mag biro sa kalagayan ko ngayon eh noh?

Patuloy niyang pinaghahampas ang tubo sa katawan ko pero 'di man lang ako nasaktan.

At dahil inis na nga siya sakin, ba't 'di ko pa tamasahin?

"Oh come on! 'Di naman masakit eh!" Pangiinis ko sakanya. Kaya mas lalo niyang nilakasan ang pagpalo, pero bakit parang wala pa rin?

"Argh!!! Dyan ka na nga lang muna." At akmang aalis na siya ngunit pinigilan ko siya. "Wait!"

"Ano nanaman ba?" Inis na tanong niya. I never thought, Elle's like this.

"'Di mo pa nasasagot ang mga tanong ko."

"Mamaya na! Pag kumpleto na kayo dito! Tse!" Bugnot niyang sabi. Pero ano daw? Pag kompleto na kami? So ibig niya bang sabihin na....

Huwag naman sana! Okay lang saakin na ako yung masaktan 'wag lang yung mga taong malapit saakin.

Paano ako makakaalis dito? Nakatali ang mga paa't kamay ko.

Ay hindi pala nakatali! Naka-kandado pala. Psh. 

'Di nagtagal narinig 'kong may taong nagsasalita sa labas. Well, her voice sounded like arguing or something. But I recognize that voice!

And with out knowing, Georgia was already beside me, with Cleo, and of course, the other twins— Elle and Ella. Ella seemed so worried. Nakikita 'kong tutol siya sa ginagawa ng kapatid niya. But she can't do anything.

Nakayuko lang sina Cleo at Georgia. Kaya napagpasyahan 'kong mag salita. Nakakabanas na kasi yung katahimikan eh. Yung magkapatid naman, andoon sa mesa kung saan nakalagay ang mga armas.

"So, can you answer me now if why?" Agad namang napatingin saakin si Elle. Si Ella naman ay napatingin kay Elle.

"Yes. Well actually, before that. I want to tell you that, I will not lay a hand on Gia and Cleo. I have nothing against them. I just want them to see the way how I'll kill you—" bago pa matapos ni Elle ang sinabi niya ay pinutol na nito ni Cleo dahil sa kanyang sigaw.

"Shut it, Elle! I didn't know you were capable of doing this." Sinamaan niya ng tingin si Elle bago tiningnan si Ella. "At ikaw namam! Why are you with your sister even if you know that what she's doing is wrong?!" Napatungo naman si Ella sa sinabi ni Cleo.