Chapter Forty Two

1.5K 92 35
                                    

Kazumi's POV.

Kasalukuyan ako ngayon nasa baba. Sa kitchen to be excact. 4 am pa lang. I was thirsty kaya ako bumaba to get a glass of water. I am not afraid huh. Ubos na kasi ang stocks ko sa kwarto ko.

Yeah, I do have a mini refrigerator at my bed room.

You guys wanna know the excact square meters of my room? I'm guessing it's more or less 200 square meters. Yeah. Kasing laki ng bahay ni Author.

(Pshhh! Sinali pa ako -.-)

Haha. Okay as I was saying, yeah, ganun kami kayaman. Di katulad ni Author na poorita lang.

(Isa pa!)

Ehehe. Pero siyempre may ref. rin sila sa kwarto nila. Mini nga lang. Haha.

Okay, seryoso na ako.

I was pouring the water to my glass when suddenly, I heard a very familiar voice that gave me goose bumps. "Apo." I heard him called. Yes him. I think he's already a ghost.

"Opa." I whispered.

"Apo ko!" Then he went near me.

"Opa." I repeated.

"Thank God. I missed you my little Angel." He said, then he hugged me?!

"Opa! I thought you are dead?!" I said, sounding shocked.

"What? No. I'm alive. Look, you can even hold me." He said,then placed my hand on him.

He's really real.

"But..." I didn't continued the things I was going to say, because out of happiness, I hugged him, really really tight. "I missed you too, Opa!" I said while hugging him.

"Oh, you still haven't changed, our little angel." He said while laughing a bit.

"Of course! And I wouldn't change for like iternity!" I said with matching hand gestures.

"Yeah! That's my Apo!" He said.

"But wait lolo!" I said, then he looked at me. More like, asking if what I want to say. So I did.

"If you're alive, then why are Oma saying that you are dead?" I curiously asked.

"Ganito kasi yun." He said ths umupo sa high stool, and I also sat. Then kinwento niya na.

*

Nan dito na ako sa loob ng kwarto ko. 10 am na. Wala kayong pake? Okay, la rin akong pake.

Well, gusto niyo bang malaman ang naging usapan namin kanina ni Opa? Well, eto na.

-Flashback-

"Ganito kasi yun." Sabi niya at nag patuloy.

"Kahapon kasi, nasabi ng ate mo sa lola mo na isa ka palang gangster," pag sisimula niya. Di na ako umimik at pinakinggan siya.

"At dahil walang tagapag mana ang mafia grouo natin, which is called, The Queen's Paradise, dahil your father quited-" di niya natuloy kasi bigla ko siyang pinutol.

"What?! Opa, daddy is also a gangster?!" Gulat kong tanong. Well kung oo ang sagot ni Opa! Idol na idol ko na talaga si Daddy.

"Yes apo." He calmly said.

"Yes!" Napatayo ako at tumalon talon.

"Oh? Bakit?"

"Huh? Ano pong ibig nyong sabihin sa, bakit?" I asked.

"Why are you happy. I mean?" The he pointed me. I was jumping kasi. Ahhh. I know na.

Sorry ah! Pag medyo slow ako. Huehuehue~

Okay. At dahil isa akong magalang na apo (de aw) psh! Wag panira otor! Edi sinagot ko ang tanong niya in a magalang way. (Edi shing)

"Kasi po may tuturo na po sakin." Nakangiti kong sabi.

"Tuturo saan?" Tanong niya.

"Tungkol po sa mga bagay bagay, tungkol sa gangster things." Sabi ko.

"Nandito naman si lolo mo eh." Sabi niya.

"Opa, matanda na po kayo..." sabi ko ng alanganin.

"56 pa nga lang si Lolo eh," sabi niya. And you read it right. 56 years old pa lang si lolo ko.

"But lolo, uuwi rin naman kayo sa Germany eh. Kaya s-" di ko natuloy ang sasabihin ko dahil pinutol ito ni Lolo.

"Ano ka ba Angel, next year pa kami uuei ng lola mo." He said, which cheered me up. "Really lolo?! Why?" I asked, sounding surprise.

"Kasi...." nag dadalawang isip pa siya kung sasabihin niya ba ito.

"Kasi, what, lolo?"

"Kasi..... kasi pinagtatangkahan ang buhay namin dun." Sabi niya. Tumango naman ako. Di na ako nag tanong. Alam ko naman kasi kung bakit. It's gangster life.

"Ahh." Sabi ko at iniisip kung ano ba yung tatanungin ko sana kanina na nakalimutan ko.

Mm... ano ba yun?

Ah!

"So, lolo... bakit pala pinalabas nilang patay ka? Kung ang rason lang naman is, you know, you sinabi mo po kanina?" Tanong ko.

"Kasi, para maamin mo sa lola mo na ikaw mismo ang nag sabi na isa kang gangster... para maimana namin sayo. Di naman kasi pwedeng si Zarry or si Zami, kasi wala naman silang alam tungkol sa gangster world. Tsaka, mag pa research ako kahapon mismo na isa ka palang top one gangster dati. Black rose huh? Deadly.... tsaka sayang naman yung dugo mong gangster if you just quited because of the incident. Masanay ka na sa mga pangyayaring ganun. Ganun naman pag gangster ka eh, buwis buhay. So don't quit! Alam kong yun ang pangarap mo. Edi tuparin mo! Basta andito lang kami." Mahabang pahayag niya.

"Ahh." Tumango tango ako.

"Uhm.... sige lo, una na ako sa taas." Sabi ko at tumango naman siya. Ngunit bago pa ako tuluyang makaalis sa kitchen, may sinabi muna siya. "Basta ah. Pag isipan mong mabuti ang sinabi ko sa iyo apo. Sayang ang pagkakataon. Sulitin mo na. At kung ready ka na, nandito lang ako, sabihan mo ko agad apo, ah?" Sabi niya and I whispered. "Yes, Opa." Then I left the kitchen.

-End of Flashback-

©ʙʟᴀᴄᴋ_ᴅᴏʟʟᴇᴛᴛᴇ📝

The Perfect GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon