"Kaybolmuş bir ruhtum sadece ve doğru yolu bulmak için çabalamıyordum. Ben akıntıya karşı çırpınmayı seçmemiştim. Çünkü ne kadar çırpınırsam hayat da beni o denli derin karanlık sulara çekiyordu."
Derin Ertürk; lisenin popüler başarılı,sevecen,şı...
Tam tepedeki güneş gözlerimi kamaştırdığı için gözlerimi kıstım. Hava sıcaktı fakat bir ağacın gölgesinde uyumak isteyeceğiniz türden tatlı bir esinti vardı. Deniz kokusu tuzluydu, rengi ise her zamanki gibi huzur doluydu. Koşarken kulaklarıma mırıldanılan melodinin bestesi martılara ve kıyıya çarpan dalgalara aitti.
Saçlarımı at kuyruğu yapmıştım ve koşu kıyafetlerimi giymiştim. Ne kadar süredir koştuğumun farkında değildim. Sabah erkenden evden çıkmış kendimi sahildeki bu bankta soluklanırken bulmuştum.
Su şişesinin kapağını açtıktan sonra içimi serinleten buz gibi suyu kafama diktim. Tatmin duygusuyla gözlerim kapandı.
"Her yerde karşıma çıkıyor olman tesadüf mü?" diye sorduğunda irkildim ve gözlerimi araladım. Sesin geldiği yere dönünce Uras'ın normalde donuk fakat bu sefer sıcak bakan gözleriyle karşılaştım.
Hemen sağ tarafımda oturmuş yüzünü kaplamaya başlayan gülümsemesiyle gri mavileri çizgi halini almıştı ve gamzeleri ortaya çıkmıştı. Tişörtü ıslaktı ve cildi parlıyordu.
Terliyken bile çekici olduğunu düşündükten hemen sonra alt dudağımı ısırdığımı fark ettim. Bu düşünce kendini öfkeye bıraktığında cevap vermek için dudaklarımı araladım.
Omuz silktim ve bakışlarımı suyun üstünde ahenkle sallanan teknelere çevirdim."Sanada merhaba." Ses tonum iğneleyiciydi. "Tesadüflere inanmam."
Sesli bir şekilde güldü. "O halde geriye tek bir teorim kaldı..." Konuşmaya devam ettiğinde bakışlarım tekrar üzerindeydi. Ciddileşti ve gerilim müziği mırıldandı. Gene durdu ve "...Beni takip ediyorsun." dedi.
"Ne?!" Ukala bir şekilde güldüm. " Sürekli gizimli bir şekilde ortaya çıkan benim, öyle mi?" Kaşlarımı havaya kaldırarak sordum.
Kafa salladı. "He seferinde."
"Bu saçmalık." diye söylendim. Gerçektende saçmalıktı! Depodaki gece ortaya çıkan oydu. Son sınıfların partisine gittiğimizde ortaya çıkan oydu. Kütüphanede... Barda kafayı bulduğumda ... Sürekli ve sürekli... Her seferinde ortaya çıkan oydu. Bu durum beni öfkelendiriyor mu yoksa iyi mi hissettiriyordu? Sorunun cevabı henüz bilinmiyor.
Keyifli bir kahkaha attı. "Tamam gizli hayranım olduğunu kabullenmiyorsun..." Ellerini havaya kaldırdıp başıyla onayladı ve "... Sorun değil. Anlıyorum." diye devam etti.
Gülüşünün ne kadar güzel olduğunu fark ettiğimde kendime lanet okudum ve bakışlarımı kaçırdım. Bu beni öfkelendirmişti. Tekrar ve tekrar...
"Yalnızca koşuyordum ve bilgin olsun diye söylüyorum hayran demişken şu tarafa bak." Bakışlarımla çapraz köşede eseneme hareketi yapan sarışın kızı işaret ettim.
Uras kafasını çevirip kıza baktığında kız eliyle saçını savurdu ve gülümseyerek Uras'a el salladı. Uras ise sadece gülümsemekle yetindi ve kafasını tekrar bana doğru çevirdi. Bu durumdan hoşnut olmayan kız burun kıvırarak uzaklaştı.
Uras omuz silkti. "Sarışınlar tipim değil. Genelde beyaz tenli, yeşil gözlü, koyu saç rengine sahip kızlar ilgimi çeker. " Bakışları derinleşmişti ve benim bakışlarımı tamamiyle esir almıştı. Ses tonu daha yumuşaktı.
Neredeyse ciddi olduğunu ve onun tipi olduğumu düşünmeye başlıcaktım. Tarifine uyuyor olman midemde bir şeylerin kımıldamasına sebep olmuştu ve bu duygudan anında nefret ettim. Kaşlarımı çattığımda devam etti.
Gülümsemesini bastırmaya çalışıyordu. "... Ve tabi uslanmaz, inatçı, gürültülü.." Her kelimede gülümsemesi büyüyordu.
Dalga geçiyor olması beni kızdırdı ve omzunu ittirdim. "Kapa çeneni."
Zafer edasıyla gülümsedi. " Beni suçlayamazsın senden daha eğlenceliyim." Kafamı çevirip hoşnutsuz bir bakış attımda ağzının fermuarını çekermiş gibi yaptı.
Bir kaç dakika sonra aramızda oluşan sessizliği ilk bozan o olduğunda gözlerimi devirdim.
"Babanla işler yoluna girdi mi?" diye sordu.
Komik bir şey söylemiş gibi güldüm. "Söz konusu babamsa inan bana işler bir günde öylece yoluna giremez." diye yakındım.
"Neden bu kadar öfkelisin?"
"Öfkeli değilim." diyerek onay vermediğimde bana "Gerçekten değil misin?" bakışı atttı.
Gözlerimi devirdim. "Tamam. Belki. Biraz." ses tonum isteksizdi.
"Hadi ama." Kaşları havaya kalktı.
İnanmadığını belli eden ses tonu sinir bozucuydu. Yalanımı yutacak gibi değildi. "Tamam. Öfkeliyim." diye patladım. "Annem öldüğü için öfkeliyim. Annemin yerini bir başkası dolduracağı için babama öfkeliyim." Boğazımdaki hissin gitmesi için yutkundum. "... Belki kulağa bencilce gelecek ama öfke beni yalnız hissettiriyor." Ona bakmıyordum.
"Baban bir başkası ile evleniyor?" diye sordu.
Başımla onayladım.
Duraksadı ve sonra nefes verdi. "Derin, baban annenin yerine geçsin diye biriyle evleniyor olamaz. Yalnızca insanlar kendi yolunun sonuna gelmeden yola devam etmek isterler."
Kafamı salladım. "Anlamıyorsun. Daha bir yıl oldu." Oksijen akışımı sağlamaya çalışıyordum.
"Evet ama o senin baban. Onun mutluluğu seni mutsuz ediyor diye öfkelenemezsin."
Dedikleri kalbimin sızlamasına neden olmuştu. Beni anlamıyordu. Mutlu olmasını istiyordum. Fakat bu öylece kabul edebileceğim bir mutluluk değildi. Birden ayaklandım. Koşmak ve durmak istemiyordum. "Unut gitsin. Beni anlaman için anneni kaybetmiş olman gerek." İleriye doğru bir adım attığımda beni bileğimden yakaladı ve kendine çevirdi. Donuk bakışları yüzümün her yerindeydi ve bileğimi sıkıca kavramıştı.
Yutkundu ve gözlerini kaçırdığında bileğimi serbest bıraktı. "Yalnızca seni anlamaya çalışıyorum fakat tek yaptığın şımarık küçük bir kız çocuğu gibi davranmak." Ses tonu sertti.
Söyledikleri beni incitebildiği için öfkelendim. Gözlerim sulanmıştı ve yutkunamıyordum. Onun etrafında sulu gözün teki oluyordum ve bu beni daha çok öfkelendiriyordu. Hap isteğim tekrar tüm hücrelerimle bütünleşmişti. Tek isteğim çekmecemdeki kutuya ulaşmaktı. Elimi saçlarımın arasına daldırdım ve dilimle dudaklarımı ıslattım.
"Ne var biliyor musun?! Sende çevremdeki diğer herkes gibisin! Ben mükemmel değilim ve herkesin benden beklediği tek şey bu 'MÜKEMMELLİYET' ! " Ses tonumu kontrol altında tutmaya çalışsamda başarısız oldum. Üzerimizdeki gözleri fark ettiğimde gözlerimi kaçırdım ve cevap vermesini beklemeden koşmaya başladım.
Bölümü oylamayı ve yorum bırakmayı unutmayın lütfen :) Seviliyorsunuz <3 Kocaman öptüm :*
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
