CHAPTER 7: FROGS AND HUGS

349K 14.4K 6.4K
                                    

Chapter 7: Frogs and Hugs

Gaya ng inaasahan ay naroon nga si Gray. He wasn't tied or anything but when I saw him, I immediately throw myself to him at ibinaon ang mukha ko sa leeg niya and I was hugging him tightly. Gosh! I'm so worried ! Akala ko ay ano na ang nangyari sa kanya! I thought Marion got him!

Marahil ay nagulat ito sa ginawa ko. Ang feeling close ko diba? Higpit ng yakap ko tapos naalala kong hindi nga pala kami magkabati, but who cares?! Ang alam ko lamang ay ligtas ito at walang nangyaring masama. I swore to myself not to let my mouth slip mean words towards him. Kapag gagawin ko pa ulit iyon, bubunutin ko talaga ang mga buhok ko sa ilong!

He hugged me back and when he pulled me upang matingnan ay kumunot ang noo niya.

"Why are you crying?", he asked as he looked directly to me. Hinawakan ko ang pisngi ko and I was also surprised to see myself crying! Uh, bakit ba ako umiiyak? Maybe I'm just happy dahil nakita ko ito. He wiped away my tears using his hands and I blushed. Uh, ang arte ko diba? That's when I understood everything! Did he —

I punched him on his gut at napangiwi ito sa sakit. Uh! He made me worried by scheming his own abduction!

Hinawakan niya ang nasaktang sikmura at nagtatakang tiningnan ako. "What was that for?"

I frowned at him. "That's for making me so worried! You schemed your own disappearance and you made the codes, you idiot! Balak mo bang ipadama sa akin kung paano mag-alala dahil kung oo, well you're successful! I'm so worried!", I said straight on his face. Uh, yeah. Dapat hindi ako nagalit sa kanya noong nag-alala siya nung kasama ko si Ryu but kailangan pa ba talagang gawin niya iyon?

"What? I didn't!", he said. Aba! In denial pa ang mokong!

"Don't deny it moron!", wika ko sa kanya. This is so full of effort. He sacrificed his classes just to plot this. Okay, this scheme is really something ngunit nakakatakot! Argh! Akala ko talaga napahamak na ito!

"But I really didn't.", he said. "I was really kidnapped by some guys and I was brought here. I was sleep for few moments at ilang minuto pa lang ang lumipas ng nagising ako at dumating ka."

What?! He's really kidnapped?! Ngunit sino naman? Tama ba ang hinala ko na si Marion nga ang nagpadukot sa kanya?!

"Then who could have done it?", I asked in confusion.

"I did."

Sabay kaming napalingon ni Gray sa nagsalita. We're so surprised to see who it was at hindi agad kami nakapagsalita. Ilang segundo ang lumipas at si Gray ang unang nakahuma.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"MR. ARMAN BRIDLE!", he exclaimed in surprise. Yes, it's Sir Arman. The one who gave us some adventures on his private island!

"Hello my detectives", he said with a big smile.

Tumakbo kami papunta sa kanya at niyakap siya ng mahigpit.

HIIIIINDEEE! JOKE LANG! He's Mr. Arman Bridle! The owner of the school and a respectable man! Alangan namang magpaka-feeling close kami, kapal naman ng mukha namin diba?

"Sir Arman! It's good to see you again!", I said. Like I said before, he's a mysterious man. He's not like the other na kailangang ipalinis pa ang buong school upang paghandaan ang pagdating nila. But him? Walang nakakaalam maliban na lamang sa mga trusted staff ng Bridle High. 

"Sorry for this facade. I abducted Gray and let you, Amber, track him by solving the code and you did", he said at naupo sa swivel chair na naroon. "Please have a seat."

DETECTIVE FILES. File 2 (COMPLETED)Where stories live. Discover now