3 months. 3 months na kaming nagsasama ni Glaiza. And sa 3 months na yun nothing usual, walang nagbago samin. Kagaya pa din ng dati. Aso't pusa paminsan minsan but sometimes she's too sweet. Nakakaumay na nga eh. Hahaha joke lang.
About naman sa personal naming mga buhay. Well I guess, lumayo na sakin si Jason. After kasing nung mangyare yung incident never na niya ko tinawagan eh. Di na rin siya nagpakita sakin. There's a part na I miss him but also there's a part na I'm happy kase I'm free now. But not totally free. Lam niyo naman di ba?
In other side, kay Glaiza naman. Hmmm? Hindi ko alam? Wala naman akong nababalitaan tungkol sa kanila ni Solenn eh. Hindi naman siya nagkukwento tungkol dito. But lately, she become weird. Para siyang nawawala sa sarili. Tulad ngayon.
"Glai?" Tawag ko. Pero parang wala siyang naririnig. Nahihilo na rin ako kakasunod ng tingin sa kanya. Pabalik balik kasi ito ng lakad.
"Hey! Will you please calm down? Nahihilo na ko sayo" I'm trying to stop her from what she's doing. Nakinig naman siya. "What's your problem ba?" I asked. She only shook her head. "So, why are you walking back and fort? Is there something bothering you ba? Tell me?" As I held her both cheeks. Nag-aalala lang ako sa kanya.
"No. I-i'm ok" then bigla na lang din niya tinanggal yung kamay ko na nakahawak sa mukha niya. She walk towards our room. Lumipat na kasi kami ulit sa bahay namin. So, kami na lang dalawa ang magkasama ngayon.
I call Tita and asking what was happened to Glai. And thanks God she answering it right away.
"Hello tita?"
"Hello Rhian. Napatawag ka may problema ba?"
"Uhm, actually meron po Tita eh. Si glai kasi medyo weird po siya ngayon. Parang may problema sa kanya. I asked her naman but sabi niya wala daw. Nag-aalala lang kasi ko baka may nararamdam siya hindi maganda."
"Para ba siyang wala sa sarili Rhi?"
"Uhm. Opo? Pabalik balik siya sa paglalakad eh. Parang wala talaga sa sarili"
"Maybe she's too tired. May meds sa drawer ng table ni Glai kumuha ka na lang. Please take care of my daughter ha. I can't go there dahil may inaasikaso din kami."
"But tita---"
"No buts Rhi. I know you also concern about Glai she needs you right now" wala na kong ibang masabi at tanging tango na lang ang nasagot ko. As if naman na nakita niya ito. "I end this call na anak. Please take care of her huh?"
"I do Tita" after that conversation I immediately go upstairs and go to our room. I saw glaiza lying on the bed. Naupo ako sa tabi niya.
"Are you okay?" I asked. Pero wala akong natanggap na sagot niya. Tumalikod lang ito sa akin.
Lumapit na lang ako sa may cabinet na tinutukoy ni Tita at kumuha ng gamot ni Glaiza. After kong kumuha ng gamot lalabas na sana ko ng bigla siyang nagsalita.
"Where you going?" Tanong niya after niyang humarap sakin. "Please don't leave"
"I won't. I'll be back. I'll just get a glass of water for you" I assured. Tumango lang siya.
"Please be quick" she ordered.
"I will" I said before lumabas ng kwarto. She's kinda weird today. Ano bang nangyayare?
-----
"Take the clock away!" sigaw nung batang mahaba ang buhok sa batang maiksi naman ang buhok na di kalayuan sa kanya. Malayo ako sa kanila kaya hindi nila ko napapansin. pilit namang hinahawi nung bata ang kamay niya para palapitin yung isang bata dahil malayo ito sa kanya.
