Μπάτσο, μωρό μου!

Κεφάλαιο 55ο

Ο Ερμής δεν σταματούσε λεπτό να μιλά για τον Τάσο.

Ήταν ενθουσιασμένος, ευτυχισμένος.

Δεν πήρα τα μάτια μου από το πιάτο μου, προσπαθούσα να συγκρατηθώ.

"...που ήρθε ο μπαμπάς θα πηγαίνουμε στο γήπεδο και θα βλέπουμε ταινίες.."

Έριξα το πηρούνι στο πιάτο και σηκώθηκα.

"Στο διάολο" έτριξα σιγά μέσα απ' τα δόντια.

Άρπαξα έναν αναπτήρα απ' τον πάγκο και άναψα ένα τσιγάρο.

"Αντριάνα, ο Ερμής δεν μπορεί να καπνίζουμε στο σπίτι" είπε η μαμά διστακτικά.

Έσφιξα τον αναπτήρα στο χέρι μου και βγήκα στην βεράντα.

Έκατσα με φόρα στην καρέκλα και μέσα σε δευτερόλεπτα είχα τελειώσει το τσιγάρο.

Άρπαξα ένα καινούργιο απ' το κουτί και το άναψα. Ακούμπησα τους αγκώνες στο τραπέζι, χτυπώντας το κεφάλι μου με το χέρι μου λες και θα μπορούσα να τιμωρήσω τον εαυτό μου για το λάθος που έκανα.

Το χέρι μου προσγειώθηκε δυνατά στο τραπέζι και για πολλοστή φορά σήμερα σηκώθηκα και κλώτσησα την καρέκλα δυνατά.

Το δεύτερο τσιγάρο μου είχε τελειώσει κι αυτό.

Άναψα ένα ακόμη που ήταν το τελευταίο στο κουτί.

Το άναψα και με το που σήκωσα το κεφάλι μου είδα τον μπάτσο να βρίσκεται στο σταματημένο του αμάξι αρκετά μέτρα μακριά απ' το σπίτι.

Πήρα μια βαθιά ανάσα, με αποτέλεσμα να πέσει η στάχτη απ' το μισό ταιγάρο στο πάτωμα.

"Στο διάολο ρε" ούρλιαξα με μίσος.

Κατέβαινε από το αμάξι του όταν έκανα μεταβολή κι έφυγα. Προσπέρασα την μαμά και τον Ερμή που έτρωγαν βουβά και ανέβηκα τις σκάλες. Μπήκα στο δωμάτιο μου κι έκλεισα την πόρτα χτυπώντας την δυνατά.

"...δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να την δεις, είναι αναστατωμένη"

"Χριστίνα, πρέπει να της μιλήσω και να της εξηγήσω"

Πάνω στην ώρα άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα.

Έχει το θράσος να έρχεται στο σπίτι ΜΟΥ και να μπαίνει στο δωμάτιο ΜΟΥ σαν να μην τρέχει τίποτα;

Ήμουν έτοιμη να βάλω τις φωνές ξανά αλλά είδα τον Ερμή να στέκεται λίγα μέτρα πιο πίσω του.

Πήρα μια ανάσα και κοίταξα την Χριστίνα.

Για ένα δευτερόλεπτο λογικής, θυμήθηκα πως όλη αυτή η κατάσταση δεν θα ήταν καθόλου ευχάριστη ούτε για αυτήν.