Μπάτσο, μωρό μου!

Κεφάλαιο 63ο

"Φύγε ρε" αναφώνησα ξανά και τον έσπρωξα εντελώς.

"Χριστίνα μου" είπε κοιτώντας την μαμά. "Ν-να σου εξ-ξ-ηγήσω"

"Τι να της εξηγήσεις ρε;" ρώτησα έξαλλη.

"Της είπα πως εγώ αγαπάω εσένα αλλά αυτή δεν..δεν έλεγε να το καταλάβει!" είπε προσπαθώντας να την πλησιάσει.

"Θα σου σπάσω το κεφ.." πήγα να πω αλλά με διέκοψε η μαμά.

"Πάψε Αντριάνα" είπε ήρεμη.

Γύρισε και κοίταξε τον Σταμάτη και του ένεψε να συνεχίσει.

"Της είπα πως δεν ήθελα και δεν μπορούσα να κάνω αυτά που μου ζητούσε αλλά επέμενε και όταν προσπάθησα να την λογικέψω άρχισε να φωνάζει και να με βρίζει" συνέχισε.

Αντριάνα ανάσες. Δεν μπορώ, θα τον σκοτώσω. Τον μαλακισμένο, τον..τον.. Θα του βγάλω τα μάτια με τα χέρια μου!

"Έξω απ' το σπίτι μου" είπε η Χριστίνα ήρεμη.

"Τ-τι εννοείς ρε ομορφιά μου;" την ρώτησε ξανά.

Ο τύπος με αηδιάζει.

Πολύ όμως.

"Είπα, έξω από το σπίτι μου" επανέλαβε.

"Μα με παρεξήγησες, δεν είναι αυτό που φαίνεται"

"Βγες έξω απ' το σπίτι μου ρε!" του είπε χάνοντας την ψυχραιμία της.

"Που σου άνοιξα τις πόρτες του σπιτιού μου και σε άφησα κοντά στα παιδιά μου. Δεν ντρέπεσαι καθόλου;"

Όχι να μου πάθει κάτι η Χριστίνα γι' αυτόν τον άχρηστο τώρα.

Όχι τώρα.

"Με διώχνεις;" ρώτησε έκπληκτος.

Όχι, θα σου έστρωνε και κόκκινο χαλί.

Μαλάκα. Ε μαλάκα!

"Φύγε πριν καλέσω την αστυνομία ρε"

"Και τι θα τους πεις; Ενήλικη δεν είναι; Ή μήπως όταν τραβιέται με τον αστυνομικό είναι καλύτερα;"

"Έξω απ' το σπίτι μου" είπε για πολλοστή φορά, προσπαθώντας να μείνει ήρεμη. "Αμέσως"

"Εμένα διώχνεις Χριστινάκι;" ρώτησε ξανά.

"Που σου έδωσα δουλειά όταν παρακαλούσες να σε προσλάβει κάποιος;

Που σου έδωσα σημασία έστω κι αν ήσουν μια μίζερη;"

"Κανείς δεν θα πληγώσει την κόρη μου ξανά" του είπε κοιτώντας τον κατάματα. "Κανείς!" φώναξε και άνοιξε την πόρτα που είχε κλείσει πίσω της.