ANLAŞMALI GELİN•GELİN SERİSİ 1•

⚜️16⚜️

Sevgilerimle. Keyifli okumalar.

Bölüm Şarkısı

Candan Erçetin-Annem

❄️❄️❄️❄️❄️

"Anne... Anne ne olur beni bırakma..." diyerek sayıklayan kocasının sesini duyan Buğlem çok da derin olmayan uykusundan irkilerek uyandı. Kocasının geniş alnında biriken ter damlalarını başlarındaki apliğin ışığı sayesinde rahatlıkla fark etmişti. Kocasını ilk kez bu haldeyken görüyordu. Kabusların kucağına düştüğüne ilk kez şahit oluyordu. Mezarlıktaki konuşmalarını hatırladığında içindeki kırık notalardan bestelenmiş bir melodi çalındı kulağına. Demir'i hafifçe sarstı. Kocasının, sevdiği adamın acı çekmesine yüreği dayanmıyordu.

"Demir, sevgilim uyan..." derken ağlamamak için zor duruyordu. İki öksüz, yaralı kuştu onlar. Yaralarını yalnız aşklarının büyüklüğüyle birbirlerinin koynunda sarabilirlerdi.

Demir korkularının rüya şekline bürünüp karşısına gelmesiyle acıyla uyandı. Bugünün tarihini ömrü oldukça unutmayacaktı. Kendisine dolu dolu gözlerle bakan karısını gördüğünde ona sıkıca sarıldı. Yüzünü geniş göğsüne yaslayıp bir kolunu omzunun üstüne attı. Sırtlarını yatak başlığına dayamış öylece duruyorlardı.
"Kar tanem." derken sesi boğuk ve hüzünlüydü. Boğazına düğümlüydü her kelime, her cümle.
"İyi misin Demir? Kâbus gördüğünü anladım, anneni mi gördün?" derken başını iyice yaşları sevdiği adamın göğsüne yaslayıp onun kalp atışlarını dinlerken bir eli istemsizce karnına gitmişti. Bir buçuk hafta olmuştu gerçekten evli olalu ve o ilk andan beri hiç korunmamışlardı. Belki de şu an karnında ikisine ait bir parça vardı. Demir nefes almaya çabaladı ve zor çıkan sesiyle konuştu. İçinde biriken zehri dökmezse birikecek ve en sonunda içini çürütecekti.

"Bugün annemin ölüm yıl dönümü. Tamı tamına on dört sene oldu. Ömrümün bir yarısı anneme hasret geçti yani. Rüyamda o günleri gördüm. Küçük yaramaz bir oğlan çocuğu gibi annemin eteğine yapışmıştım. Gitmesin diye yalvardım. O tedaviyi kabul etmemesi gerekti, o tedavi onu öldürdü. " dediğinde Buğlem bu söylenenleri onun hüznüne verdi.

"Demir. Acılarımız bir bizim. Seni ben anlarım." dedikten sonra adamın iri elini kavrayıp kendi dümdüz göbeğinin üzerine getirdi.
"Belki şu anda bile içimde olan, değilse de bir gün orada büyüyecek olan bebeğimizi bizsiz bırakmasın Allah. Bizim acımızı yavrumuz yaşamasın, ölümden korkmuyorum hatta seneler önce o kaza sırasında ölmeyi istediğim bile oldu. Ancak anne olduktan sonra ölmekten korkuyorum. Seni, sevdiğim adamı ve bebeğimi yalnız bırakmaktan korkuyorum Demir. Senin acın benim kalbimde de yaşar aşkım. Sen böyle hüzünle bakarsan ben nasıl yaşarım? Bugün de geçecek. Annen bence şu an çok mutludur olduğu yerde. Ayşe de sen de iyi insanlar olarak hayatınıza devam ediyorsunuz ve eminim annen bununla gurur duyuyordur." dediğinde Demir onu daha da sıkıca bastırdı göğsüne. Elinde olsa onu oradan bir saniye bile ayırmazdı. Yaşama sevinci, sebebi karısı olmuştu. Daha evlenmelerinin ayı dolmadan bu kadın tüm dünyası olmuştu ve o dünyanın içinde Demir'in kalbinden bir parça büyüyordu.

❄❄❄❄❄

Kahvaltı masasında ölüm sessizliği vardı. Masanın ortasında duran kahvaltılıklara kimse elini bile sürmemişti.
"Mezarlığa uzun zamandır gitmediniz ama bugün gitmelisiniz. " dedi Kasım Bey sessizliği bozan gür sesi ile. Demir ve Cemre birbirlerine baktılar. En son 10 sene önce gitmişlerdi. Demir lise mezuniyeti sonrası geldiğinde Cemreyi de alıp gitmişti daha sonra genç kız yalnız gidememişti. Kasım Bey hep yalnız giderdi karısının yanına ve sık sık yapardı bu ziyaretleri.

Buğlem kocasının elini tutup sıktı. Kendi ailesinin mezarının başında ağlarken Demir yanında olmuştu bugün de sıra kendisindeydi. Kocasının elini sımsıkı tutacak onu bundan sonra bir an bile yalnız bırakmayacaktı. Bu adam onun dünyadaki en büyük şansıydı.
"Gitmek istersen ben yanındayım. İyi günde de kötü günde de ellerini hiç bırakmam." diye fısıldadı. Gözleri buluştuğunda aşklarını bakışları ile anlattılar birbirlerine. Demir sonra karşısında oturan ve yüzüne hiç bakmadan önündeki tabağı didikleyen kardeşine baktı şefkatle.
"Cemre'm gitmek ister misin? " dediğinde bakışları Emir ile kesişti. İçine düşen kuşku gerçek olabilir miydi? Bugünlük aklında gezinen tilkileri serbest bıraktı bunu yarın salim kafa düşünecekti.Cemre cevap vermek yerine başını olumlu anlamda salladı. Karar verilmişti.