GERBERA

17.BÖLÜM

 Merhabalar!

Bu bölüm benim fazla fazla içime sindi.Uzun bir bölüm oldu ve bu güzel bölümü bütün okuyucularıma ithaf etmek istiyorum.

Bu bölüm Gerbera okuyucularına ithaf edilmiştir.-Yazar bu paragrafta samimi okuyucularının yorumunu istiyor.Satır arası yorumlarda görmek istiyorum.<3-

İyi okumalar:)

Bölüm Parçası :  Duman- Bu Aşk Beni Yorar

Sessizlik neydi?

Peki ya çaresizlik?

Yanımda oturan genç adamın ruhu çaresizliğe bürünmüş,dudakları bir kilitle kilitlenmiş gibiydi.

Sadece susuyordu.Kim bilir belki de sessizlik de çığlıklar atıyordu benim duymadığım,bizim duymadığımız.Belki de o çığlıklar kalbine aitti.

''Ekin?''dedim sessizce.

''Yağmur...Yağmur Demir.''Her kelime de sesli bir şekilde yutkunuyor,parmak boğumları beyazlaşmış olmasına aldırmadan daha da sıkıyordu elinde ki fincanı.

''Çok çok fazla sevdik,ya da sadece sevdim.Lise son...Bizim okula geldi.Portakalım derdim ona hep.Turuncuydu saçları,çilleri vardı.Fazla güzeldi,zekiydi,doğaldı. Üniversite,mimarlık bölümü.Kampüste oturuyorum.Gözümde güneş gözlüklerim.Uzandım çimenlerin üzerine.Sarar dedim yeşil beni, ama sarmadı.Turuncu gördüm.Portakalımı gördüm Burçak.Elinde kahvesi,kulağında büyük kulaklıkları.Şarkının ritmine göre yürürdü hep.Cıvıl cıvıl yürüyordu yine.''

Gözünden akan bir damla yaş sanki kalbime bir bıçak saplanmış gibi hisesttirdi.O cıvıl cıvıl kıza ne olmuştu?

''Sonra kıvrışık,aradan geçen bir yıl sonra biz sevgili olduk.Ben onun Umut'u,o benim Portakalım.Bana hiç Ekin demedi,hep Umut'um derdi.Her hafta sonu pikniğe giderdik,ben ona salıncak kurardım.Salıncağa oturur , ben onu sallarken o da bana kitap okurdu.Sıkıca sarılırdı sonra bana.'İyiki girdin hayatıma Umut'um.'derdi.''

Yüzünde buruk bir gülümseme vardı,dudakları,buruk gözlerinden akan göz yaşının tadına bakıyorlardı.

''Sokağın ortasında durdururdu beni,elimi tutar dans ettirirdi zorla.Ama kıvrışık her masalın bir sonu vardır ya.Onun masalının,bizim masalımızın katili onun en yakın arkadaşıydı.Her türlü alkol karışmıştı kızın kanına,sigara desen ha su ha sigara onun için.Her gece,o bar senin bu bar benim tarzı kadınlardandı.Bir yaş küçüktü bizden.Sonra kıvrışık,''dedikten sonra durdu ve gözlerime baktı.

Kolunu omzuma atıp omzuna koydu başımı.

''Sonra o da karıştı onların arasına.En yakınıydı ya kız,kim güvenmez ki en yakınına.O da güvendi.Güvenine takılarak masalının ipine çarptı ve masalımızı bozdu.İçki içmeye başladı,elinde hep bir sigara.Piknikler bitti yerini barlar aldı.Danslar bitti yerini sigaralar aldı.Benim elime verdi bir sigara,içtiği içkiden içirdi.O gece fazlasıyla kaybettim kendimi.Yani arada içerdim ama hani bir kadef filan.Fazla içmemeliydim ama onu kıramadım bir türlü.Seviyordum.Sonra o gece ben hatırlamasam da Melek'e hamile kaldı.''

Başımı ona doğru döndürmeye çalışsam da başımın üzerine koydu eli buna büyük bir engeldi.

Ne kadar da kötüydü yaptığı.Kim sevdiğini zehirlerdi.Alkol demek ölümdü benim kitabımda.Nasıl sevdiğini öldürmeye kalkışırdı bir insan!

''Melek'i biran olsun aldırılmasını düşünmeden öğrendiğimiz gün evlendik yıldırım nikahıyla.Bir gün aldı beni götürdü bir dövmeciye.Bacağına,koluna,beline dövmeler yaptırdı.Ben yaptırmasını istemedim.Ben ona dokunmaya kıyamazken başka bir adamın onun vücuduna dövme yapması sinirlendiriyordu beni.Ama geldi,sımsıcak sarıldı ya gitti sinir.Bu arada sırtımda ki dövmeyi de bildiğini biliyorum.Dün gece gördün.O gittikten sonra ona kırgın ve kızgın da olsam bir izi kalsın istedim.Daha neler neler yaptı,toz pembe rujlar gitti yerini kan kırmızı rujlar aldı,simsiyah rujlar.Yanağından öpünce bile kızaran Portakalımdı o benim.Ama hiç utanmadan,herkesin içinde öpmeye başladı beni.Bunlar kırıcıydı.Fazla kırcı.Belki bir çok adam mutlu olur,sevdiğim kız beni öpüyor diye böbürlenir.Ama ben kırıldım o beni rahatça öptükçe.''